Het is alweer een tijdje geleden, maar hier is de nieuwe update! En het gaat goed. Best druk maar goed. Mijn doorsnee week is zo'n beetje: werken en duiken, maar ik houd ervan!

De laatste keer vertelde ik dat mijn eerste tripje gepland stond. En dat is inmiddels alweer een maandje geleden. Maar tussen door heb ik nog een mijlpaal behaald. Mijn 100ste duik was een feit! 25 september in ijskoud water (15 graden) bij Kurnell. Wel een super toffe duik met genoeg te zien. Het toppunt was toch wel een grote Weedy Seadragon vader die de eitjes op zijn staart meedroeg. Heel gaaf!

De dag erna begon mijn vrije week en wat denken jullie…wordt ik maandag ziek wakker. Volgens mij niet echt koorts, maar echt een flinke verkoudheid waar je u tegen zeg. Dus ik heb 4 dagen om die verkoudheid te verslaan om op mijn duiktrip te gaan. Heel de chemist leeggekocht en alle truckjes van oma uit de kast getoverd, maar donderdagmiddag voelde ik me goed genoeg om opgehaald te worden door mijn buddy. Hij woont wel in Sydney, maar zeg maar tegen de Blue Mountains aan, dus hij kwam me donderdag ophalen,zodat we vrijdag in de ochtend konden vertrekken. Bij Barry bleef ik logeren en dat was super gezellig. Beetje bijkletsen, fish&chips eten en bij zijn hondjes kijken die hij fokt (blue staffies). De volgende ochtend optijd op, auto inpakken vol met alle duikspullen en op naar Nelson Bay in Port Stephans. De roadtrip was gezellig, met de muziek hard aan en lekker meebleren. In Nelson Bay weer oude bekende gezien, die ik sinds februari niet meer had gezien, dus dat was fantastisch. We zaten in een grote duikerslodge. Er was plek voor 24 man, maar we waren met 7 totaal. Onze groep van 5 en nog 2 toevallig ook uit Sydney. We gingen met z'n alle naar de taverne voor wat eten en thuis nog na geborreld met een spelletje Card Against Humanity. Maar uiteindelijk toch optijd naar bed. Want duiken gaat gepaard met vroeg opstaan.

De volgende ochtend opstaan en naar de duikshop, waar we mee gingen op de bootduik. Het water was erg ruw, dus de trip ernaar toe duurde iets langer, maar op de plaats van bestemming was het water kalm. Ons zelf opgetuigd en ready to go gingen we het water in. De duik was echt super. Omringt door haaien (Grey nurses, Port Jacksons en heel veel Wobbegongs) en ja het zijn allemaal lieve haaien. Er zat in de buurt wel een nursery voor Witte Haaien, maar niks van gezien. Aan het einde van de duik hoorde we vreemde geluiden en ik dacht aan dolfijnen, maar terug op de boot bleek dat we walvissen hadden gehoord tijdens onze duik!! Na een uurtje op de boot waren we klaar voor de 2e duik. Terug in het water had ik de pech dat ik mijn oren niet kon klaren. Dus mijn verkoudheid was kennelijk nog niet helemaal weg. Dat is balen en ik ging terug naar de boot. Terwijl iedereen aan het duiken was zat ik met de kapitein aan boord. Maar dat is de beste duik die ik ooit heb uitgezeten, maar er kwamen 3 walvissen (mama met 2 kleintjes) vlak bij de boot een showtje weggeven. En springende walvissen maar het wachten op de rest lang zo erg niet. Toen iedereen terug aan boord was gingen we terug naar de haven en daarna gingen wij door naar de supermarkt. We hadden trek in alles, dus we kochten van alles en hadden 1 grote mis-match als diner. Maar het smaakte ons voortreffelijk. Na ons feestmaal weer Cards Against Humanity gespeeld tot we naar bed gingen.

De zondag deze we een duik vanaf de kant. Ze hadden ons aangeraden naar Fly Point te gaan en de duikmap laten zien. Maar niemand was er ooit geweest, dus dit zou een interessante navigatie duik worden. En 3x raden naar wie de eer ging om te duiken? Juist.. … ik, ik met het richtingsgevoel van een aardappel. Maar het mooiste was dat waar we onderwater gingen we exact weer boven kwamen na de duik. Iedereen, inclusief mijzelf onder de indruk. Dus navigeren onderwater kan ik dan weer wel. Na de duik was het inpakken, de left-overs van ons feestmaal opeten en terug naar Barry zijn huis. Waar het eten al klaar stonden toen we arriveerde. Want maandag gingen we gewoon nog een keer duiken omdat het kan! Dus een dubbelde duik op ons vaste stekkie Bare Island. En dat was een mooie afsluiting van het weekend.

De rest van die week moest ik wel werken, maar niet te veel. En ook hebben we een nieuwe huisgenoot sinds 4 oktober. Nadine uit Duitsland. En dat is heel gezellig. Dus het huis is nu vol, maar een maand later zijn we eens dat we een goed trio van huisgenoten zijn! Beter kan haast niet. Iedereen zo verschillend, maar wel een goede klik en veel kunnen lachten met elkaar.

Die vrijdag ging ik ook weer bijkletsen met Natalie en haar zoontje Harvey. En het was een mooie lente dag, dus waren we in Manly gaan lunchen en daarna met Harvey op het strand gespeeld.

De dag erna ging ik naar mijn andere lievelingsmannetje: JJ. Hij was de dag ervoor jarig geweest en vierde zijn verjaardagsfeestje! Dat was super gezellig. Heel fijn om de hele familie weer te zien. En ook de tuin is gerenoveerd en zag er prachtig uit. En bovenal was JJ heel blij om mij weer te zien. Dus we hebben gespeeld, gespeeld en gespeeld.

's Zondags was het nog steeds mooi weer en was er een dutchie bbq door 2 Nederlands georganiseerd. Dus daar ging ik maar eens kijken. We waren in totaal met een mannetje of 14 en het was gezellig. Tot de zon onderging gegeten, gepraat en gelachen. En het is heerlijk om af en toe eens een dagje met alleen maar Nederlanders door te brengen.

De week er na was weer volle bak aan het werk. Maar ook het werk bevalt nog steeds heel goed. Joey was nog jarig en is 15 geworden (en stik verwend, niet normaal) en Harry en ik hebben elke dag een tafeltennis competitie. Mathew en ik praten over van alles waarvan ik 9 van de 10 keer niet veel van weet, dus ja hij is hyperintellegent, maar ik leer dus ook nog wat van hem. En Jemma komt elke keer haar essays voorlezen voor school en ik moet zeggen haar creatieve short-stories zijn echt heel goed!

En 20 oktober is de 20ste editie van Sculptures at the sea weer geopend. Ik was daar vorig jaar ook geweest en dit jaar zeker weer. Er stonden wederom hele mooie sculpturen tussen en wat moderne kunst waar ik niks van begreep. Maar het was zeker weer een leuk uitje.

Afelopen weekend was ook weer feest. Dit maal op het Oktoberfest. Samen met 4 duitsers heb ik de hele dag gedanst op de slechte muziek, maar gelukkig werd dit afgewisseld met de silent disco en een goede act op de main stage ter afsluiting. De dag ging gepaard met Duits bier, Pretzls en als je wilde een currywurst. Zeker een goed feestje!

Dan nog een leuk nieuwtje ter afsluiting! Op woensdag 19 oktober heb ik mijn ingeschreven voor de PADI Instructor Course. Dat betekend dat ik eind April officieel duikinstructrice kan zijn! En tussendoor doe ik dan nog wat extraatjes, die er bij horen. Mijn Enriched Air course, Master Scuba Diver Trainer, EFR Instructor en de Service Tec Trainer course. Dus als ik niet werk of duik, zit in met mijn neus in de boeken. En dat vind ik helemaal niet erg!

Tot de volgende update xxx

P.S. In Nelson Bay hebben we met een clubje ons volgende duiktripje ook weer gepland. Dus 1 december ga ik naar Townsville en verblijven we in Ayr en gaan we het wrak van de S.S. Yongola duiken. Dat is weer zo'n bucketlist dingetje waarop ik niet kan wachten. Nog maar een maandje te gaan ;)