Wauw wauw wauw. 19 dagen na mijn laatste update en wat heb ik gave dingen gezien. Sorry alvast maar dit wordt een lang verslag ;). Let's pick it up where we left off: Cairns. De pizzanight bleek niet in het hostel, maar in een bar verder op. De pizza's waren heerlijk, maar de avond bleek meer een soort dateshow. Bij binnenkomst moest je een sticker op je shirt plakken met yes, maybe of no. Maar met no op m'n shirt kon ik op mijn gemakje pizza eten. En in ben ook optijd terug gegaan, want de volgende ochtend stond mijn droom op het programma.

's Ochtends vroeg werd ik opgehaald door deep sea divers den en gingen we richting de shop. Daar nog wat papierwerk ingevuld en op naar de dagboot die ons vervolgens naar de lifeaboard zou brengen. Op de boot raakte ik al snel aan de praat met Sandy (mijn buddy voor de meeste duiken die zouden volgen). Ik heb in totaal 12 prachtige duiken gemaakt, maar zal niemand vervelen ze 1 voor 1 af te gaan. Enfin de 1e duik was op de dagboot opweg naar de lifeaboard. Ik kan jullie wel vertellen, ik was meteen verkocht! Op de lifeaboard aangekomen moesten we naar de diningroom voor de safetybriefing. Onder het genot van een dessert van de chef kregen we alle regels te horen en uiteindelijk in onze kamers verdeeld. Ik kwam op de kamer met Rececca, mijn andere buddy (en 2 die er al waren). Die dag nog 2 dagduiken gemaakt en ik sloot de dag af met een fantastische duik. Die heette sharks in the dark. En letterlijk waren we omsingeld door white tip reepsharks en grey reefshark (de lieve). Echt heel onwerkelijk, maar waarschijnlijke mijn tofste duik ooit. Die avond schommelde in met gemakt in slaap en sliep heerlijk. De volgende dag vroeg op en zo zag het schema van de dag eruit: duik 1 om half 7, 8 uur ontbijt, duik 2 om 9 uur, duik 3 om 11 uur, 13 lunch, rust tot 4 uur, duik 4 om half 5 uur, diner om 6 uur, nachtduik om half 8 en dessert om 9uur. En telkens had je een half uur voor de duik een verplichte briefing.

Ik heb alle duiken mogelijk mee gedoken en tijdens de rust geslapen. En zelfs het eten aan boors was top. Ontbijt en lunch waren een buffet en diner werd voor je neus geserveerd evenals het toetje. Het leek wel een resort, maar dan wat vermoeiender omdat je constant bezig bent. Ook de 2e dag heb ik een nachtduik gedaan. Dit was een hele speciale: the fluore nightdive. Over je masker krijg je dan een speciaal filter en je zaklamp is blauw led ipv normaal. Tijdens de duik had alles dus een ander kleurtje dan normaal. Koraal was ineens blauw, groen, paars en de schaaldieren rood en oranje, maar dan allemaal fluoriserend. Super tof! Die avond hebben we nog nageborreld en cards against humanity gespeels. Maar toch er optijd weer in, omdat ik de laatste 3 duiken niet wilde missen. Ook dag 3 ging veel te snel en om 15:00 werden weer met de dagboot opgehaald omterug te gaan naar Cairns. Die tocht heb ik aan een stuk weer geslapen. Eenmaal terug bij het hostel ben ik met Rebecca bij de mexicaan gaan eten en hadden we een afterborrel in een bar met iedereen vam de boot die terug was en wilde komen. Gezellige avond! Beste duiktrip ever!!

Helaas (of eigelijk bof ik maar) ging de wekker de volgende ochtend weer vroeg voor de Cape tribulation tour. Tourguide Ben haalde me op en had 2 regels: no justin bieber (top vent) en niet verlegen zijn! De trip begon richting mossman gorge en Ben was super gepasioneerd om de omgeving en bleef maar vertellen. Dat geeft een goede sfeer. Bij mossman gorge een korte boardwalk gedaan en we konden in een zoetwater rivier zwemmen! Veelste koud, maar toch gedaan. Was meteen wakker. Daarna naar het aboriginal cultuur centrum gereden, waar een stamoudste ons over de cultuur vertelde en ons zegende in een smoking ceremony. We konden nu veilig het regenwoud in. Om bij het regenwoud te komen maakte we eerst een daintree river cruise. Hard opzoek naar de krokodillen en er ten slotte 1 gespot. Maar het was maar een kleintje. Uiteindelijk in het regenwoud aangekomen en tijd voor de wandeling. Heel mooi om te zien, maar erg warm en drukkend. En Ben bleef maar vertellen, als had ik op het eind wel het idee dat alles me daar kon doden. Ook de planten, zoals kimpi kimpi, hary mary en viscous hary mary. Maar we kwamen terug bij de bus met hetzelfde aantal als we vertrekken. Om af te koelen gingen we naar Floravilla icecream factory, die alleen ijs maakte met producten uit de omgeving. Omwijs veel keus, maar ik ging voor Ben zijn favoriet: spice for life (met honing, vanille, kaneel, gember en kruidnagel) Yammy! Om de terugweg nog door Port Douglas gereden en toen terug naar Cairns.

Zondag was rustdag. Ik heb samen met nog een Nederlands meisje uit het hostel de hele dag bij de Lagoon gaan liggen (konden namelijk de zee niet in wegens stingerseason) en heb ook nog een wasje gedaan. Heerlijk relaxt en de volgende dag vloog in naar Aidelaide.

Adelaide is een mooie stad, maar erg rustig. De dag dat ik aankwam was Adelaide cup, dus alles was vroeg dicht. Had wel boodschappen gedaan voor het eten en heb niet zoveel meer gedaan. De dag erna de stad in om eens te kijken. Eerst de botanical garden gezien, vervolgens naar de art gallary, south australia museum en migration museum. Dat laatste museum hadden ze nog een hele hoek over de Hollanders, waar Sinterklaas en Zwarte Piet natuurlijk niet overgeslagen werden. Maar uit de tekst bleek maar weer dat ze het toch een beetje vreemd vinden. Na alle museums ben ik nog over de central market gelopen (waar je vanalles kon proeven) en chinatown doorgewandeld. Leuke dag, maar meer was er ook niet te doen.

De volgende ochtend werd ik alweer vroeg opgehaald om naar Kangaroo Island te vertrekken voor 2 dagen. Met een tour van 14 man en onze reisleidster Brunnie. Eerst een flinke rit naar de ferry en dan 45 minuten op de ferry. Eenmaal op het eiland en in de bus glibberde het eerste wild-life al voorbij. Een tigersnake, een lange zwarte en giftige slang. Maar hij was banger voor de bus dan de bus voor hem. Dit hele eiland zit vol met wild-life en daarvan heb ik veel gezien. Allereerst reden we naar Paddington bay waar de dolfijnen 20 meter uit de kust vrolijk rond zwommen en sprongen! Daarna door naar Seal bay waar we een rondleiding kregen over de Australische long fur seal. Tijdens die rondleiding konden we ook echt heel dichtbij komen. Na de lunch deden we een poging tot snorkelen, maar het water was erg koud. Dus gingen we door naar het Kayakken op de rivier, wat heel erg leuk was. Omdat het al bijna donker werd reden we snel naar de potato farm waar we zouden overnachten, waar we hebben gebbqt en bij een kampvuur nog marshmallows hebben gegeten! De volgende ochtend nog voor de zon op was ontbeten en naar de remarkable rocks gereden. Dat is een bizarre rock formation die natuurlijk gevormd is. Daar hebben we de prachtige zonsopkomst gekeken. Daarna naar een ander natuurverschijnsel gereden, genaamd Admiral Arch. Bij de boog zat ook nog eens een hele kolonie New Zealand fur seals, hoe leuk! Daarna zijn we gestopt bij Hanson Bay waar de een hele hoop eucalyptus bomen hebben geplant die favoriet zijn bij de koala's, ik heb er denk wel 10 in het wild kunnen spotten. En dat is toch leuker dan in een park. Na de koala's reden we naar de zandduinen om te sandboarden, maar onderweg kwamen we nog een echidna en een wandelende koala tegen, dus we waren even afgeleid. Het sandboarden was fantastisch, wat een rush. Maar die duin opklimmen in rete zwaar. Dus na 1 succesvolle poging heb ik naar de rest gekeken. En het zand zat op dat moment ook echt overal. Dus na het sandboarding gelukkig zwemmen in een mooie baai. Even opdrogen, terug in de bus naar de ferry en op naar Adelaide. Waar ik de volgende dag niets bijzonders heb gedaan.

Maar zaterdag stond de volgende trip alweer op het programma! Van Adelaide, via de Grampians, over de Great Ocean Road naar Melbourne. Een toffe groep van 21 man, varierend van 18 tot 66 en allerlei nationaliteiten weer. De tourguide Damian was een iets wat gestresde maar wel (natuur)kundige man. De eerste dag bestond vooral uit rijden in de bus naar de Grampians, want we moesten een flinke afstand afleggen van South Australia naar Victoria. Eindelijk in de Grampians aangekomen was het tijd voor een kleine hike naar de McKenzie falls. Bizarre tocht, omdat er in 2014 een grote bush fire was. Dus bijna alles was zwartgeblakert, maar er groeien aan al die zwarte stammen we groene bladeren. Ik heb zelfs geleerd dat sommige planten daar vuur nodig hebben om juist te groeien, dus het is allemaal onderdeel van de natuur. De watervallen waren leuk, maar de omgeving was ook erg koel. De temperatuur was flink gedaald en niemand was daarop gekleed. Dus erg lang zijn we niet gebleven. Vanaf de hike door naar Tim's place (ons hostel). Dat was erg cosy en gezellig. En om 10.30 pm hadden we eindelijk ons avondeten. Na nog wat naborrelen gauw naar bed. Slapen deed ik niet, want iemand snurkte zo hard dat het zelfs door me oordoppen heen kwam. De volgende ochtend vroeg op, 5 lagen kleding aan en op naar de ochtend hike. Een uur lange hike de berg op die ik samen met Mieke (66) uit Nederland heb gewandeld. En we waren zo boven door het gezellige kletsen :) het uitzicht was weer prachtig! Daarna geluncht en we werden geterroriseerd door Emu's die ook wel wilde lunchen en ook koala's en wallybies waren in de buurt :) De bus weer in en op naar het dorpje Waarnambool/Flagstaff waar de Great Ocean Road voor ons begon (je kan de trip natuurlijk ook andersom maken). We reden heel de shipwreck coast af en het was busje in busje uit naar alle mooie look-outs. Uiteindelijk bij de 12 Apostelen aangekomen (hoewel er nog maar 7 van overeind staan) en daar genoten van de zonsondergang. Daarna naar de pub voor diner en naar het hostel voor een hele gezellige avond. En ondanks dat het koud was heb ik wel aardig warm geslapen dit keer. De laatste dag van de tour weer vroeg op voor zonsopkomst bij de 12 Apostelen en gelukkig was het weer ook stukken beter. Nadat de zon op was naar Loch Ard Gorge gegaan voor een mooie hike met een interessant verhaal over een schip wat verging en de enige 2 overlevende. Busje weer in om naar Maits Rest te gaan voor een volgende hike in het 'regenwoud'. Ik vond het in niets lijken om het regenwoud in Cape Tribulation, maar wel mooi. Meer een bos voor mijn gevoel. Toen zijn we verder de Great Ocean Road afgereden met hier en daar wat stops. Bij Aireys Inlet natuurlijk op de foto met de Great Ocean Road Memorial Arch! En daarna waren we binnen de korste keren in Melbourne. Waar ik de avond met de tourguide samen met gaan eten, want hij verbleef in hetzelfde hostel als ik.

Melbourne was ik natuurlijk al eens geweest, maar het blijft een sfeervolle leuke stad. 'S Ochtends met een paar meiden van de laatste tour de free walking tour gedaan en daarna aan de Yarra rivier geluncht. In de middag had ik afgesproken met een vriend die ik van Sydney kende en met hem nog eens bij de street art wezen kijken. En we zaten nog een artiest bezig ook op dat moment. Heel stoer! De 2e dag in Melbourne ben ik samen met een Zwitsers meisje naar de Shire of Remembrance geweest, het een na grootste war memorial van Australië en dit keer ben ik ook binnen wezen kijken. Daarna weer rondgewandeld en weer geluncht aan de Yarra rivier, omdat het rustig en mooi blijft. Ten slotte nog naar de Queen Victoria Nightmarket geweest en toen gauw naar het busstation. Want ik ging met de nachtbus naar Sydney.

Slapen in zo bus? Dat kan ik niet dus toen ik donderdagochtend aankwam in Sydney was ik blij dat ik meteen me kamer in kon en heb ik een gat in de dag geslapen. 'S Avonds ben ik alleen met Eva uiteten geweest en toen was de dag alweer om. Vrijdag ben ik 's ochtend bij de familie Vagenas op bezoek gegaan! Heel fijn om er weer even te zijn. En JJ was door het dolle heen toen hij me zag! Hij rende naar zijn boekenkast en pakte het boek: we gaan op berenjacht, want ons boek is! Dus ik mocht het meteen voorlezen, want niemand anders dan ik mag het van hem lezen. En later ook nog een treinbaan gebouwd en ondertussen met John en Caroline bij zitten kletsen. Leuke dag en de tijd ging veel te snel! Later op de dag weer even naar Manly om bij te kletsen met een andere vriendin tijdens een lekker diner!

Zaterdag ben ik naar de hoofstad gegaan! Canberra is een, in mijn ogen, ondergewaarde stad en ik ben blij dat ik er ben geweest. Het is een hele mooie stad, die heel modern is. Canberra in bestempeld tot hoofdstad omdat Melbourne en Sydney beide niet wilde dat de andere de hoofdstad werd. Dat is in 1901 besloten, maar pas in 1927 was de stad klaar voor het parlement! En dat parlementsgebouw bleek overigens al snel te klein, dus in 1988 was het nieuwe, onwijs grote, parlemt klaar. Het koste 1,2 biljoen en je mag er gewoon naar binnen. Dus dat hebben we gedaan. Het is helemaal gebouwd van marmer en zandsteen uit Europa en ziet er prachtig uit. Je mag in alle kamers komen en het systeem werkt vergelijknaar met Nederland. De 2e kamer is in een mooie kleur groen die voor de eucalyptusboom staat en de 1e kamer is de kleur rood van de outback. Ik had in het hele gebouw best nog wat langer kunnen rondlopen! Daarna hebben we met de bus een rondje door de ambassade wijk gereden. De een nog imposanter dan de ander en als het kon in de stijl van het land. Maar de Nederlandse ambassade was een stijlloos gebouw vergeleken met de rest. Van alle ambassades door naar het National Museum of Australia en dat is groot! 2 uur in rondgedwaald en ik had nog lang niet alles gezien. Maar we gingen naar het War Memorial, de grootste van Australië en daar zijn alle oorlogen vanaf world war 1 tot en met nu vertegenwoordig in diverse tentoonstellingen. Interessant om de Australische kant van de oorlogen eens te bekijken. Want ik wist eigelijk niet dat ze bij de grote oorlogen intensief betrokken waren, maar dat leer je ook niet echt in Nederland. In het midden van het gebouw is een pool of remembrance waarin het eeuwig vuur brand. En tegen sluitingstijd hadden ze daar The Last Post ceremony. Waarbij elke dag een andere gevallen soldaat herdacht wordt met zijn of haar verhaal, er worden kransen gelegd en de last post wordt gespeeld. Op de weg naar buiten liep ik langs de muur met alle gevallen soldaten van Australië en daar zag ik bij world war 2 een bekende naam. Soldaat H.E. Dolman is gesneuveld en ik vroeg me af of dat familie is. Nogal onder de indruk van dat hele gebouw zijn we naar Mount Ainslie gereden voor een laatste panorama view over de stad en toen terug naar Sydney.

Vandaag was het weer een rustdag ow en ook nog eens pasen! Dus vrolijk pasen! Morgen vroeg de trein in voor een nieuw avontuur. Ik ga naar Griffith voor mijn farmwork en ik ben klaar voor de nieuwe uitdaging. Ik update jullie vanaf de farm hopelijk snel met de nieuwste nieuwtjes! Xxxx