Hallo lieve lezers, daar ben ik weer met een update! Het is weer 3 maanden geleden en ik had gewoon geen tijd voor een eerdere update. Beter laat dan nooit toch. Moet het verhaal wel afronden, want ja vandaag ben ik alweer een hele week terug in Nederland. En ik bof maar met het weer. Ik ging van winter in Sydney naar zomer in Brielle.

Maar wat is er in de laatste 3 maanden gebeurd? Vooral werk, werk en werk. Al mijn vrije dagen waren bijna op 2 handen te tellen. Maar werk voor de familie Awad bleef leuk. De grootste uitdaging was de week dat het gasfornuis stuk was, dus koken werk een uitdaging. Gelukkig met de oven, salades en de thermomix kon ik nog steeds een lekkere maaltijd maken. En Harry had als schoolproject dat hij ook moest koken, dus die ging cupcakes maken. Nou is hij oud genoeg om dat zelf te doen vind ik en heb ik alleen maar gekeken, samen het resultaat geproefd en samen opgeruimd. Hij was zo exact met afwegen dat zelfs 1 gram te veel er weer af werd gehaald.

Daarna was het een rustige week, want Harry was met school een paar dagen op kamp, maar het thuisfront werd via een app op de hoogte gehouden met foto's. Ik kreeg die app ook, want dan kon ik mooi meekijken. En Joey ging met school 3 weken naar Europa en kwam die hield mij (ons) dan weer op de hoogte met snapchat. Hij kwam thuis met een koffer vol souvenirs en liet ook trots nog het nieuwe briefje van €20,- aan mij zien. Want die kende ik natuurlijk nog niet.

En de laatste trend bij de familie was celebrity heads spelen. vragen wie je bent en de antwoorden kunnen alleen ja of nee zijn. En omdat ik speciaal star wars voor hun had gekeken, kreeg ik net iets te vaak star wars karakters toegewezen. Dat was lang raden :P

Ook de op vrijdagen bleef ik gewoon bij James. Daar zijn we begonnen met proefdraaien op het kinderdagverblijf. Eerst korte proefmomentjes en steeds opbouwen naar langere tijden. Ik was er de hele tijd bij, maar ging steeds meer op de achtergrond alleen maar toekijken. En de laatste paar keer ging ik hem alleen brengen en op halen. Hij heeft het er reuze naar zijn zin en het is heel goed voor zijn hele ontwikkeling. Alleen de laatste werkdag bij James, was James ziek thuis. Dus hebben we voor de goede orde samen de hele dag op de bank the Wiggles gekeken. Dat ga ik niet missen :P James wel natuurlijk.

Alle dagen dat ik niet bij de familie Awad of James werkte was ik aan het werk op de duikschool en de laatste dingen afronden voor mij eigen opleiding. 2 dagen stonden nog in het teken van mijn opleiding, voor mij specialties. 1 dag was super leuk en stond in het teken van navigeren, search en recovery en de laatste duik was een treasure duik. Toen gingen we duiken bij een oude cruise schip terminal en was van alles te vinden. Oude munten zoals de penny of een halve penny, oude drank flessen, een lege kogelhuls, een poederbox, knikkers en ook een wat recentere 1 cent gevonden. Dus ik heb 2 pennies, een halve penny en die ene cent mee naar huis genomen als aandenken.

De dag erna was the queens birthday, een nationale vrije dag en wij gingen diepduiken op de boot. Dat was onderleiding van Peter, de 65 jarige oude knar die de uitgenaar van de shop is. Heel tof om met hem onderwater te zijn. We gingen naar de 40 meter toe en sommige uit de groep hadden stikstofnarcose, dan ga je een beetje doen alsof je dronken ben. Te komisch om te zien als je er (zoals ik) geen last van heb. Daar hebben we coole proefjes gedaan, zoals kleuren bekijken. Want rood is maar suf bruin op 40 meter tot je er een lichtje op schijnt. Lege petflessen zijn helemaal verschrompelt door de druk en ballontjes waren miniatuur geworden. Het leukste was misschien nog wel onderwater een rauw ei opentikken. Door de druk eromheen blijf het ei in de vorm zonder de schil en konden we die onderwater naar elkaar toespelen. Tot uiteindelijk de vissen er lang genoeg naar hadden gekeken en het eigeel kwamen opeten. Tijdens de surface interval van de bootduik waren we nog omringd door dolfijnen en walvissen en toen we aan de 2e duik begonnen zag ik met het onderwater gaan nog net in een walvisstaart van mij wegzwemmen. Dus echt walvissen onderwater zien kan ik niet zeggen, maar het mooie is dat je ze wel kan horen zingen. En op een vrije dag heb ik eindelijk een dagje mee gelopen met de service technician. En onder zijn supervisie heb ik mijn eigen duikspullen een servicebeurt gegeven. Dat was best nog een gefrummel, want die o-ringen zijn klein. Maar uiteindelijk had ik alles vervangen, gesmeerd en geen onderdelen over, dus een geslaagde dag!

De rest stond alleen maar in het teken van lesgeven. Mijn eerste cursus die ik lesgaf was 27/28 mei met 2 studenten. Super spannend natuurlijk, maar wel samen met Brett. Ze gooien je niet in het diepen en je begint echt met in een team lesgeven. En zo heb ik dat opgebouwd tot ik uiteindelijk alle cursussen zelf helemaal kon lesgeven. Ik heb 24 openwater studenten gebrevetteerd, 4 advanced en 1 re-activate. Dat was wel fijn dat het een beetje gevarieerd was. De ene student was super relaxt onderwater en de ander was heel erg gespannen. 2 raakte in paniek en 1 kon gewoon niet zwemmen, dus die hebben we uiteindelijk moeten wegsturen en heeft ook niet zijn brevet gehaald. Het lastigste was soms wel de taalbarrière, want zelfs op met jip en janneke Engels begreep niet iedereen het en Nederlands spreken doen ze ook niet. Dus heel veel uitdagingen voor de kiezen gekregen en dat is enorm goed voor mijn eigen leercurve. De laatste lesdag die ik had was super relaxt met 4 goede studenten en de laatste duik gingen we opzoek naar een weedy sea dragon want die wilde ik graag nog een keertje zien. Onderweg kwamen we ook een Port Jackson haai tegen met een haak in zijn mond met nog een vislijn en lood eraan. Die kwam naar ons toe voor hulp. Dus Brett hield hem vast terwijl ik de lijn lossneed. Het mooie was dat op de terugweg van de duik de haai letterlijk naar mij toe kwam om mij te bedanken, ik mocht het gewoon aaien. Hele mooie ervaring!

Daarna waren we met collega's en studenten de pub ingedoken, want ik kon vieren dat ik nu eindelijk Master Scuba Diver Trainer ben. Weer een speciale rating erbij. Maar toen ik iedereen gedag wilde zeggen, vroeg Tamara wat ik de volgende dag deed. En omdat ik niks had staan zei ze dat ik best meekon op de seal dive. Dat stond nog op mijn verlanglijstje, dus maandag 14 augustus heb ik eindelijk met zeehonden gedoken. En die zijn leuk joh onderwater. Net puppy's die alleen maar willen spelen en hoe gekker jij doet hoe leuker hun om je heen blijven doen. Ik moet zeggen dat ze best nog wel groot zijn onderwater en gracieus, zo zien ze er op het land helemaal niet uit. Al met al was dat de beste duikafsluiting waar ik voor kon wensen.

Mijn sociale leven was wat minder eventfull, maar nog steeds leuke dingen gedaan. Zo is Nadine, mijn huisgenootje, 2 juni verhuist naar Bondi Beach, want dat wilde ze heel graag en hadden we dus daar een grote housewarmingsparty. En omdat 1 juni de winter officieel was begonnen stond er in Bondi naast het strand een schaatsbaan, dus ook die moesten we even uitproberen. Dus we waren aan het schaatsen in het donker en dan kon je zo het strand en de zee zien. Heel bizar, want dat klopt totaal niet in je hoofd! Maar ik was allang blij dat ik überhaupt nog kon schaatsen. In juni zijn Nadine en ik ook nog wezen eten bij KOI, een restaurant van Renold (een oud deelnemer van masterchef australia) en dat was luxe en heerlijk. Het menu zag er als volgt uit:

gang 1: 'Artichoke', risotte met artichoke en champignons.

gang 2: 'Beef ribs', slow-cooked beef ribs, met zwarte knoflook, cipollini ui, galbi jus en peer. Zo goed en mals vlees, niet normaal!

gang 3: 'Crab', mudcrab met groene curry, coconut tapioca risotto en groene appel. Best pittig en geserveerd in een halve kokosnoot. Jammie!

gang 4: 'Blackberry and Beet', blackberrymouse met freeze dried blackberry's, shiso, beetroot gel, yoghurt sorbet en een charcoal meringue.

gang 5: 'Bika', cocoa bika-ambon met tonka bean ice cream, yoghurt gel, chocolate soil, salted caramel gel en aerated chocolate.

gang 6: 'Moss', Reynolds signature dish. Een pistachio bol met een salted caramel centre, bestuift met matcha poeder, applesorbet, pichtachio cake, salted caramel mouse, freeze-dried lemon, yoghurt jelly and groene appelschijfjes.

gang 7: 'Ginger and Pear', dulce met peer, ginger streusal, yuzu, ginger pear sorbet, pear compte en white chocolate. Dit is wel mijn favoriete toetje van allemaal!

En dit idee was natuurlijk ontstaan tijdens het kijken van het nieuwe seizoen van masterchef Australia (dat begint volgende week volgens mij hier in Nederland). Maar ik heb elke aflevering gezien en Nadine keek vrolijk mee. De finale was spannend, want Nadine was voor de een en ik voor de ander! Mijn favoriet in de finale had toch wel gewonnen…jeeej!!

Waar ik ook heel blij mee ben ik mijn nieuwe tattoo op mijn been. Een blijvende herinnering aan mijn 2 jaar Australië. Hij is vrij groot, maar zo mooi! Elke keer als ik er nog naar kijk ben ik er blij mee en trots op. Want het is grotendeels mijn eigen ontwerp!

Winter in Australië is best koud, vooral om de huizen niet goed geïsoleerd zijn en geen centrale verwarming hebben, dus af en toe werd ik wakker en kon ik mijn eigen adem zien. Niet cool! Dus een klein heatertje gekocht om mijn warm te houden en extra dekens om onder te slapen. Maar zo koud als het thuis was zo warm was het in de arena waar ik met Anika, Sam en Blake naar een ice-hockey wedstrijd ging. De wedstrijd was tussen Amerika en Canada en wij waren voor Canada. En hoewel het een hersenschudding awareness wedstrijd was hebben we nog flink wat bodychecks en bloed gezien. Maar ook de breaks tussen de helften door zijn heel erg leuk. Erg Amerikaans, maar je had natuurlijk de kissing cam, de bongo cam, de dancing cam en ga zo maar door. Tussen de 2 en 3 helft was er nog een mini wedstrijdje tussen NRL (football) spelers op het ijs. Die konden natuurlijk helemaal niet schaatsen, maar gingen er echt voor. Ik heb er een paar op hun plaat zien gaan…auw..maar ook tranen van het lachen.

21 juli ben ik nog een weekendje met 3 duikvrienden naar Huskisson geweest, vlak bij Jervis Bay. Het idee was eerst Narooma en daar met zeehonden duiken. Maar helaas was ik heel erg verkouden en was het weer ook te slecht om er met de boot erop uit te gaan. Dus Ananda zei dat we best een weekendje bij haar moeder konden logeren. Daar aangekomen op vrijdagavond en lekker met zijn alle gegeten, geborreld en gekletst. Nu al een goed weekend dacht ik! De volgende ochtend gingen Ananda, Lenn en Carlo wel een dubbele bootduik doen en ik ben zelf maar even gaan rondkijken. Over het strand van Husky naar Vincentia gelopen en weer terug, heerlijk in de zon en nog naar wat surfers lopen kijken. Als je veel surfers ziet, betekend dat meestal niet goed duik weer, want wij willen geen golven :P Maar na de strandwandeling ben ik toen nog naar de andere kant van het dorpje gelopen en daar was nog een mangrove met een boardwalk die ik nog had gewandeld. Daarna ben ik bij de haven in het zonnetje een boek liggen lezen tot de boot terug kwam van het duiken. Ze waren het er alle 3 over eens dat ik de beste dag had gehad. Het water was freezing cold, visability slecht en niks te zien. Komt zo'n verkoudheidje goed van pas. De rest van middag was weer borrelen en eten en ik had ze allemaal leren 31-en, dus de rest van de avond naast de openhaard gekaart. Af en toe even buiten de kou in om naar alle mooie sterren te kijken en dan gauw weer opwarmen bij de openhaard. Het lekkerste was nog wel dat mijn bed de bank was, dus ik sliep warm naast de openhaard! De zondag gingen we naar het ontbijt even de omgeving bekijken. Oftewel ik kreeg een toeristische rondleiding langs de mooie plekjes. Graag wilde ik Hyams beach zien, want dat zou het witste strand van in New South Wales zijn, maar zo bijzonder was het uiteindelijk niet. Daarna zijn we het National Park bij Jervis bay in gereden en omdat Jervis Bay onderdeel is van Canberra, waren we ineens in een andere staat (ACT) dus dat is wel grappig. Daar zijn we bij de vuurtoren ruïne wezen kijken, die staat boven aan de klif van schipwreck bay. Die vuurtoren daar hebben ze weggehaald omdat hij op de verkeerde plek was gebouwd en er veel schepen daardoor gezonden zijn, maar de ruïne is er nog en het is een mooie spot om walvissen te kijken. Daarna zijn we nog wat andere verschillende stranden afgeweest. De een nog mooier dan de ander. En bij het publieke toilet zagen we een diamond python zitten. Pas mijn 2e wilde slang sinds Australië, maar deze was niet dodelijk! Al met al een prachtig weekend en buiten de slang om ook nog kangaroes gezien en een mooie kookaburra.

Ten slotte heb ik in de laatste 2 weken nog heel veel mensen gezien om gedag te zeggen. Wie had ooit bedacht dat de meeste van mijn Australische vrienden ook echt Australiërs zouden zijn… Zo ben ik 5 augustus nog een dagje bij Natalie en Harvey happy birthday en gedag wezen zeggen. De dag erna met mijn duikmaatjes gaan brunchen bij een Yum Cha zaakje in Cabrametta en daarna daar nog in klein Vietnam rond gelopen :P. Diezelfde dag ook nog naar de verjaardag van Joshua, kan niet geloven dat die alweer 2 is. De de hele middag met JJ gespeeld en gedag gezegd tegen de rest van de familie. Maar de donderdag erop ging ik nog bij John, Caroline, JJ en Joshua eten om hun ook echt gedag te zeggen. Was toch wel treurige bedoeling en JJ nodigde mij vast uit voor zijn verjaardag in oktober. Dus ik moest zeggen dat ik er niet was, maar nu gaan we proberen of we kunnen facetimen!

De vrijdag (een week voor vertrek) had ik mijn afscheidsetentje bij de familie Awad. Dat was gewoon heel gezellig. En ook wel eens leuk dat zij voor mij kookte. Lekkere slow-cooked lam uit de oven. En Matthew had als toetjes salted-caramel ijs zelf gemaakt. Daarna hebben we nog met de hele familie star wars rogue one proberen te kijken, maar we kletsten veel te veel en vielen daarna ik slaap. Tegen hun hoefde ik uiteindelijk geen gedag te zeggen, want zij komen in december langs in Nederland, tijdens hun europa toer.

Voor ik echt begon met inpakken ben ik nog bij Anika en Sam hun nieuwe huisje wezen kijken en met Anika de dag erna wezen ontbijten op het strand. En woensdag was ik ingepakt, zodat ik donderdag de hele dag nog had. Nadat ik klaar was met inpakken kwam Nadine nog bij mij eten en daarna gingen we met een groepje wat drinken in Coogee Pavillion. Meeste mensen zeggen trouwens niet echt gedag, maar tot ziens. Want ze weten allemaal zeker dat ik terug kom, al hoewel ik er zelf nog niet uit ben.

Donderdag was mijn laatste dagje. En Barry kwam langs. Eerst samen wezen lunchen, daarna een uitgebreide strandwandeling en toen aan het bier. 's Avonds ook weer uit eten en daarna nog een biertje met Barry en Graeme. Barry bleef op de bank logeren en zou mij de volgende dag naar het vliegveld brengen in de ochtend. Dus vrijdagochtend vroeg op en naar het vliegveld en na het inchecken hebben wij nog even samen ontbeten voor de lange trip echt begon.

De eerste vlucht was van Sydney naar Guangzhou en daar moest ik dan 5 uur wachten op mijn vlucht naar Amsterdam. Beide vluchten waren opzicht wel oké. Veel turbulentie en mensen die daar dan weer ziek van werden. Het eten was erg Aziatisch, dus mijn ontbijt was op een gegeven moment kip noodles en gelukkig heb ik de 2e vlucht best goed kunnen slapen. Op Schiphol was het even wachten op mijn tassen, maar de douane was ik daarna zo door. Niet voordat ik natuurlijk eerst tegen een paal aan liep met mijn tassen op zo'n karretje, hahaha welkom thuis!

Dit was mijn 2e jarige avontuur op deze blog. Bedankt dat jullie zo trouw meelazen aan deze boekwerken. En sorry dat ik steeds minder updates erop zette. Maar nu kunnen we weer in real-life communiceren tot een nieuw avontuur zich weer aanbied!

xxx