Sharon naar Australie

Nog maar 1 nachtje slapen en dan....

Wiehoo. Februari is voorbij gevlogen en nog 1 nachtje slapen dan komen mama en papa aan in Sydney. Maar februari is niet voorbijgevlogen zonder werk, leuke dingen en duiken ofcourse. Tijd voor een update.

Werk is nog steeds leuk, maar druk. De familie is bezig met een eurotrip het plannen voor december. En als Nederlander weet ik natuurlijk alles over Europa…euhm… Maar ik help waar ik kan. Ben nog steeds bezig met hun te overtuigen dat Rotterdam echt heel veel leuker is dan 020 om te logeren. Maar dat ze er best een dagje naar toe moeten. Ik denk dat is ze bijna zover heb. Ze plannen in ieder geval een dagje langer in Nederland zodat we een dagje met z'n allen op pad kunnen. Ondertussen zijn alle kinderen deze maand 1 of meerder dagen ziek (of schoolziek) thuis geweest, wat altijd gezelliger is dan alleen thuis zijn. Harry was zo verkouden dat hij een kippensoepje at met een zonnebril op die de een tissue onder zijn neus vasthield. Ik vond het een geniale oplossing. En ik heb een geslaagde inburgeringspoging gedaan met het maken van een typisch Australische pavlova. Een keer knipperen en het was op. Het was ook wel echt jammie, maar zoveel suiker. Geen mij maar iets toch net iets minder zoets :P En Joey heeft bijles engels en moest als opdracht de hele familie interviewen over technologie en hij stond er op dat hij mij wilde interviewen net voor in naar huis ging. Toch wel lief dat ik onderdeel van de familie ben. Wat ook wel leuk was, dat Matthew eindelijk zijn airpods binnen heeft. De draadloze oordopjes. En hij wilde zien of ze ook in mijn tunnels bleven hangen, dus had ik binnen 2 seconde ineens airpods in mijn tunnels hangen. Conclusie ze zitten niet fijn in je horen als je ze ook in je tunnels steekt, maar opzicht zitten ze prima en vallen ze niet uit als je je hoofd schudt.

Dan ben ik ook begonnen bij James met werken. En dat is weer compleet anders dan 4 kids van 9 jaar en ouder. Het zijn intensieve dagen met veel spelen en hem constant stimuleren om motorische vaardigheden te oefenen en om te praten (of communiceren). Ben zelfs samen met zijn speltherapeut aan de gebarentaal gegaan om zo de kleine dingetjes als: more, help, thank you en finished en zulke kleine dingetjes erin te krijgen. Ow en natuurlijk weer luiers verschonen, altijd fijn… Maar James heeft ook een middagdutje, wat voor mij even relaxen is en dan voor hem maaltijden klaarmaken. Omdat hij ook geen normale maaltijden moet eten probeer ik nieuwe dingen uit, zolang ze maar geen stukjes bevatten, dus alles in de blender. De chicken, pumpkin en corn risotto is in ieder geval een hit.

Duiken ook nog genoeg gedaan. Maar allereerst was er nog de opfriscursus EFR (emergency first responder) Dat is een dagje lachen, op de grond liggen, ehbo dingen toepassen en reanimeren tot je er zelf bij neer valt. Volgende dag had ik spierpijn van het lachen. En Amit (een buddy) en ik waren een top team, we kregen de eer en eternal bragging rights voor het omdraaien van een slachtoffer met mogelijk dwarslaesie. En enige wat is n iet leuk vond is dat ik 1 foutje had in het examen van 45 vragen. En wat bleek de vraag op meerdere manieren geïnterpreteerd kon worden. En ik deed dat dus op de verkeerde manier. Verder nog 6 mooie duiken gemaakt! En twee daarvan waren op mijn verjaardag :D

18 februari viel namelijk dit jaar op een zaterdag en ik hoefde niet te werken. Dus wilde ik duiken met mijn buddies. Niet voordat ik 's ochtends vroeg met mijn ouders had geskypt en kadootjes opengemaakt :). Super lief en leuk. Ik heb een armbandje gehad van mijn ouders met stuivers, allemaal van het jaar 1990! Maar back tot diving! Samen met Anika, Barry, Ananda, Lenny en Calvin gingen we naar Camp Cove en hebben we 2 chille duiken gemaakt en nog een flinke wobbegong haai gespot! Tussen de duiken door verraste Anika mij met een taart en kaasjes en ging iedereen zingen. En er waren ook nog kadootjes. Na de duik gingen we lunchen bij Watsons Bay hotel en genoten we van het zonnetje. Toen we weg gingen betrok de lucht en in de auto brak de hemel open. Maar wij zaten droog. Na de fikse bui en thuis mijn spullen gewassen te hebben ging ik uiteten in Bondi met Anika, Nadine, Sam, Blake, Ariane en Michaela. Heerlijk thais restaurantje waar we 20 minuten op een tafeltje moesten wachten. Maar dat werden uiteindelijk 3 minuten, want ze toverde ergens een tafel vandaan en pakte bij andere tafels stoelen weg en taadaa een tafel voor ons. Na het eten gingen we naar Bar 34 voor wat live muziek en kwamen Nick en zijn roommate ons vergezellen. Nick hebben irene, kirsten en ik leren kennen op het Barrier Reef. Dus dat was super tof dat hij er bij was. Al met al een super geslaagde dag.

En paar dagen terug ben ik eindelijk weer eens bij JJ langs geweest. Nadat ik bij James was geweest, want die woont praktisch in dezelfde staart naar Caroline gegaan en samen met haar JJ opgehaald bij the Green Elephant. Ow wat was hij blij mij te zien en visa versa! Thuis op de trampoline gesprongen, met de NASA lanceringsbase gespeeld, boekjes gelezen, blijven eten, in bad gedaan, naar bed brengen en hij vroeg of ik niet kon blijven voor een sleep over. Hoe lief! Ja ik was weer helemaal gelukkig. En daarna ook nog met Caroline bij zitten kletsen en de nieuwste au pair ontmoet. Das alweer nummer 3 na mij :O tijd gaat zo snel.

Dat was hem weer voor nu. Ik ga gauw slapen en dan morgen van 7-7 werken en rond 10 uur landen papa en mama. Yeahhh. Hopelijk zit het weer een beetje mee. Want ondanks dat het nog zomer is en de temperatuur goed is, is er veel te veel regen. But we shall see. En voor degene die op de hoogte willen blijven van hun avonturen, zij houden ook een blog bij: http://mart-diaan-down-under.reismee.nl

Tot de volgende update xx

Reacties

Reacties

Helma

Shar heb weer genoten van wat je heb geschreven .
Fijn he dat je moeder en vader komen was zondag bij je ouders met John en
Wartinie .ik vondt je ouders best wel een beetje nerveus.
Het is ook een hele vere reis .
Meisje ik ga op houden ga douce moet fiets test doen in ziekenhuis.
Heel veel plezier met je ouders een dikke knuffel ????????????????

Mercedes

Mooi en lang verhaal Sharon! Nu is het wachten op pa en ma. Gisteren hondjes weg en over een uurtje gaan ze vliegen, hoop ik. Je ma heeft tot de laatste snik nog gewerkt, maandag zatze er goed doorheen, toen ik er was. Ze kunnen ff uitrusten, in vliegtuig, hoop ik. Have fun with them!

Mia

Je ouders vooral je moeder is weer blij je te gaan zien en ook om Australië
Te gaan ontdekken
Je beschrijft het goed van wat je ziet en doet
Heb plezier ,groet vanuit Rotterdam

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active