rennen, vliegen, schaatsen, duiken en weer thuis zijn!

Hallo lieve lezers, daar ben ik weer met een update! Het is weer 3 maanden geleden en ik had gewoon geen tijd voor een eerdere update. Beter laat dan nooit toch. Moet het verhaal wel afronden, want ja vandaag ben ik alweer een hele week terug in Nederland. En ik bof maar met het weer. Ik ging van winter in Sydney naar zomer in Brielle.

Maar wat is er in de laatste 3 maanden gebeurd? Vooral werk, werk en werk. Al mijn vrije dagen waren bijna op 2 handen te tellen. Maar werk voor de familie Awad bleef leuk. De grootste uitdaging was de week dat het gasfornuis stuk was, dus koken werk een uitdaging. Gelukkig met de oven, salades en de thermomix kon ik nog steeds een lekkere maaltijd maken. En Harry had als schoolproject dat hij ook moest koken, dus die ging cupcakes maken. Nou is hij oud genoeg om dat zelf te doen vind ik en heb ik alleen maar gekeken, samen het resultaat geproefd en samen opgeruimd. Hij was zo exact met afwegen dat zelfs 1 gram te veel er weer af werd gehaald.

Daarna was het een rustige week, want Harry was met school een paar dagen op kamp, maar het thuisfront werd via een app op de hoogte gehouden met foto's. Ik kreeg die app ook, want dan kon ik mooi meekijken. En Joey ging met school 3 weken naar Europa en kwam die hield mij (ons) dan weer op de hoogte met snapchat. Hij kwam thuis met een koffer vol souvenirs en liet ook trots nog het nieuwe briefje van €20,- aan mij zien. Want die kende ik natuurlijk nog niet.

En de laatste trend bij de familie was celebrity heads spelen. vragen wie je bent en de antwoorden kunnen alleen ja of nee zijn. En omdat ik speciaal star wars voor hun had gekeken, kreeg ik net iets te vaak star wars karakters toegewezen. Dat was lang raden :P

Ook de op vrijdagen bleef ik gewoon bij James. Daar zijn we begonnen met proefdraaien op het kinderdagverblijf. Eerst korte proefmomentjes en steeds opbouwen naar langere tijden. Ik was er de hele tijd bij, maar ging steeds meer op de achtergrond alleen maar toekijken. En de laatste paar keer ging ik hem alleen brengen en op halen. Hij heeft het er reuze naar zijn zin en het is heel goed voor zijn hele ontwikkeling. Alleen de laatste werkdag bij James, was James ziek thuis. Dus hebben we voor de goede orde samen de hele dag op de bank the Wiggles gekeken. Dat ga ik niet missen :P James wel natuurlijk.

Alle dagen dat ik niet bij de familie Awad of James werkte was ik aan het werk op de duikschool en de laatste dingen afronden voor mij eigen opleiding. 2 dagen stonden nog in het teken van mijn opleiding, voor mij specialties. 1 dag was super leuk en stond in het teken van navigeren, search en recovery en de laatste duik was een treasure duik. Toen gingen we duiken bij een oude cruise schip terminal en was van alles te vinden. Oude munten zoals de penny of een halve penny, oude drank flessen, een lege kogelhuls, een poederbox, knikkers en ook een wat recentere 1 cent gevonden. Dus ik heb 2 pennies, een halve penny en die ene cent mee naar huis genomen als aandenken.

De dag erna was the queens birthday, een nationale vrije dag en wij gingen diepduiken op de boot. Dat was onderleiding van Peter, de 65 jarige oude knar die de uitgenaar van de shop is. Heel tof om met hem onderwater te zijn. We gingen naar de 40 meter toe en sommige uit de groep hadden stikstofnarcose, dan ga je een beetje doen alsof je dronken ben. Te komisch om te zien als je er (zoals ik) geen last van heb. Daar hebben we coole proefjes gedaan, zoals kleuren bekijken. Want rood is maar suf bruin op 40 meter tot je er een lichtje op schijnt. Lege petflessen zijn helemaal verschrompelt door de druk en ballontjes waren miniatuur geworden. Het leukste was misschien nog wel onderwater een rauw ei opentikken. Door de druk eromheen blijf het ei in de vorm zonder de schil en konden we die onderwater naar elkaar toespelen. Tot uiteindelijk de vissen er lang genoeg naar hadden gekeken en het eigeel kwamen opeten. Tijdens de surface interval van de bootduik waren we nog omringd door dolfijnen en walvissen en toen we aan de 2e duik begonnen zag ik met het onderwater gaan nog net in een walvisstaart van mij wegzwemmen. Dus echt walvissen onderwater zien kan ik niet zeggen, maar het mooie is dat je ze wel kan horen zingen. En op een vrije dag heb ik eindelijk een dagje mee gelopen met de service technician. En onder zijn supervisie heb ik mijn eigen duikspullen een servicebeurt gegeven. Dat was best nog een gefrummel, want die o-ringen zijn klein. Maar uiteindelijk had ik alles vervangen, gesmeerd en geen onderdelen over, dus een geslaagde dag!

De rest stond alleen maar in het teken van lesgeven. Mijn eerste cursus die ik lesgaf was 27/28 mei met 2 studenten. Super spannend natuurlijk, maar wel samen met Brett. Ze gooien je niet in het diepen en je begint echt met in een team lesgeven. En zo heb ik dat opgebouwd tot ik uiteindelijk alle cursussen zelf helemaal kon lesgeven. Ik heb 24 openwater studenten gebrevetteerd, 4 advanced en 1 re-activate. Dat was wel fijn dat het een beetje gevarieerd was. De ene student was super relaxt onderwater en de ander was heel erg gespannen. 2 raakte in paniek en 1 kon gewoon niet zwemmen, dus die hebben we uiteindelijk moeten wegsturen en heeft ook niet zijn brevet gehaald. Het lastigste was soms wel de taalbarrière, want zelfs op met jip en janneke Engels begreep niet iedereen het en Nederlands spreken doen ze ook niet. Dus heel veel uitdagingen voor de kiezen gekregen en dat is enorm goed voor mijn eigen leercurve. De laatste lesdag die ik had was super relaxt met 4 goede studenten en de laatste duik gingen we opzoek naar een weedy sea dragon want die wilde ik graag nog een keertje zien. Onderweg kwamen we ook een Port Jackson haai tegen met een haak in zijn mond met nog een vislijn en lood eraan. Die kwam naar ons toe voor hulp. Dus Brett hield hem vast terwijl ik de lijn lossneed. Het mooie was dat op de terugweg van de duik de haai letterlijk naar mij toe kwam om mij te bedanken, ik mocht het gewoon aaien. Hele mooie ervaring!

Daarna waren we met collega's en studenten de pub ingedoken, want ik kon vieren dat ik nu eindelijk Master Scuba Diver Trainer ben. Weer een speciale rating erbij. Maar toen ik iedereen gedag wilde zeggen, vroeg Tamara wat ik de volgende dag deed. En omdat ik niks had staan zei ze dat ik best meekon op de seal dive. Dat stond nog op mijn verlanglijstje, dus maandag 14 augustus heb ik eindelijk met zeehonden gedoken. En die zijn leuk joh onderwater. Net puppy's die alleen maar willen spelen en hoe gekker jij doet hoe leuker hun om je heen blijven doen. Ik moet zeggen dat ze best nog wel groot zijn onderwater en gracieus, zo zien ze er op het land helemaal niet uit. Al met al was dat de beste duikafsluiting waar ik voor kon wensen.

Mijn sociale leven was wat minder eventfull, maar nog steeds leuke dingen gedaan. Zo is Nadine, mijn huisgenootje, 2 juni verhuist naar Bondi Beach, want dat wilde ze heel graag en hadden we dus daar een grote housewarmingsparty. En omdat 1 juni de winter officieel was begonnen stond er in Bondi naast het strand een schaatsbaan, dus ook die moesten we even uitproberen. Dus we waren aan het schaatsen in het donker en dan kon je zo het strand en de zee zien. Heel bizar, want dat klopt totaal niet in je hoofd! Maar ik was allang blij dat ik überhaupt nog kon schaatsen. In juni zijn Nadine en ik ook nog wezen eten bij KOI, een restaurant van Renold (een oud deelnemer van masterchef australia) en dat was luxe en heerlijk. Het menu zag er als volgt uit:

gang 1: 'Artichoke', risotte met artichoke en champignons.

gang 2: 'Beef ribs', slow-cooked beef ribs, met zwarte knoflook, cipollini ui, galbi jus en peer. Zo goed en mals vlees, niet normaal!

gang 3: 'Crab', mudcrab met groene curry, coconut tapioca risotto en groene appel. Best pittig en geserveerd in een halve kokosnoot. Jammie!

gang 4: 'Blackberry and Beet', blackberrymouse met freeze dried blackberry's, shiso, beetroot gel, yoghurt sorbet en een charcoal meringue.

gang 5: 'Bika', cocoa bika-ambon met tonka bean ice cream, yoghurt gel, chocolate soil, salted caramel gel en aerated chocolate.

gang 6: 'Moss', Reynolds signature dish. Een pistachio bol met een salted caramel centre, bestuift met matcha poeder, applesorbet, pichtachio cake, salted caramel mouse, freeze-dried lemon, yoghurt jelly and groene appelschijfjes.

gang 7: 'Ginger and Pear', dulce met peer, ginger streusal, yuzu, ginger pear sorbet, pear compte en white chocolate. Dit is wel mijn favoriete toetje van allemaal!

En dit idee was natuurlijk ontstaan tijdens het kijken van het nieuwe seizoen van masterchef Australia (dat begint volgende week volgens mij hier in Nederland). Maar ik heb elke aflevering gezien en Nadine keek vrolijk mee. De finale was spannend, want Nadine was voor de een en ik voor de ander! Mijn favoriet in de finale had toch wel gewonnen…jeeej!!

Waar ik ook heel blij mee ben ik mijn nieuwe tattoo op mijn been. Een blijvende herinnering aan mijn 2 jaar Australië. Hij is vrij groot, maar zo mooi! Elke keer als ik er nog naar kijk ben ik er blij mee en trots op. Want het is grotendeels mijn eigen ontwerp!

Winter in Australië is best koud, vooral om de huizen niet goed geïsoleerd zijn en geen centrale verwarming hebben, dus af en toe werd ik wakker en kon ik mijn eigen adem zien. Niet cool! Dus een klein heatertje gekocht om mijn warm te houden en extra dekens om onder te slapen. Maar zo koud als het thuis was zo warm was het in de arena waar ik met Anika, Sam en Blake naar een ice-hockey wedstrijd ging. De wedstrijd was tussen Amerika en Canada en wij waren voor Canada. En hoewel het een hersenschudding awareness wedstrijd was hebben we nog flink wat bodychecks en bloed gezien. Maar ook de breaks tussen de helften door zijn heel erg leuk. Erg Amerikaans, maar je had natuurlijk de kissing cam, de bongo cam, de dancing cam en ga zo maar door. Tussen de 2 en 3 helft was er nog een mini wedstrijdje tussen NRL (football) spelers op het ijs. Die konden natuurlijk helemaal niet schaatsen, maar gingen er echt voor. Ik heb er een paar op hun plaat zien gaan…auw..maar ook tranen van het lachen.

21 juli ben ik nog een weekendje met 3 duikvrienden naar Huskisson geweest, vlak bij Jervis Bay. Het idee was eerst Narooma en daar met zeehonden duiken. Maar helaas was ik heel erg verkouden en was het weer ook te slecht om er met de boot erop uit te gaan. Dus Ananda zei dat we best een weekendje bij haar moeder konden logeren. Daar aangekomen op vrijdagavond en lekker met zijn alle gegeten, geborreld en gekletst. Nu al een goed weekend dacht ik! De volgende ochtend gingen Ananda, Lenn en Carlo wel een dubbele bootduik doen en ik ben zelf maar even gaan rondkijken. Over het strand van Husky naar Vincentia gelopen en weer terug, heerlijk in de zon en nog naar wat surfers lopen kijken. Als je veel surfers ziet, betekend dat meestal niet goed duik weer, want wij willen geen golven :P Maar na de strandwandeling ben ik toen nog naar de andere kant van het dorpje gelopen en daar was nog een mangrove met een boardwalk die ik nog had gewandeld. Daarna ben ik bij de haven in het zonnetje een boek liggen lezen tot de boot terug kwam van het duiken. Ze waren het er alle 3 over eens dat ik de beste dag had gehad. Het water was freezing cold, visability slecht en niks te zien. Komt zo'n verkoudheidje goed van pas. De rest van middag was weer borrelen en eten en ik had ze allemaal leren 31-en, dus de rest van de avond naast de openhaard gekaart. Af en toe even buiten de kou in om naar alle mooie sterren te kijken en dan gauw weer opwarmen bij de openhaard. Het lekkerste was nog wel dat mijn bed de bank was, dus ik sliep warm naast de openhaard! De zondag gingen we naar het ontbijt even de omgeving bekijken. Oftewel ik kreeg een toeristische rondleiding langs de mooie plekjes. Graag wilde ik Hyams beach zien, want dat zou het witste strand van in New South Wales zijn, maar zo bijzonder was het uiteindelijk niet. Daarna zijn we het National Park bij Jervis bay in gereden en omdat Jervis Bay onderdeel is van Canberra, waren we ineens in een andere staat (ACT) dus dat is wel grappig. Daar zijn we bij de vuurtoren ruïne wezen kijken, die staat boven aan de klif van schipwreck bay. Die vuurtoren daar hebben ze weggehaald omdat hij op de verkeerde plek was gebouwd en er veel schepen daardoor gezonden zijn, maar de ruïne is er nog en het is een mooie spot om walvissen te kijken. Daarna zijn we nog wat andere verschillende stranden afgeweest. De een nog mooier dan de ander. En bij het publieke toilet zagen we een diamond python zitten. Pas mijn 2e wilde slang sinds Australië, maar deze was niet dodelijk! Al met al een prachtig weekend en buiten de slang om ook nog kangaroes gezien en een mooie kookaburra.

Ten slotte heb ik in de laatste 2 weken nog heel veel mensen gezien om gedag te zeggen. Wie had ooit bedacht dat de meeste van mijn Australische vrienden ook echt Australiërs zouden zijn… Zo ben ik 5 augustus nog een dagje bij Natalie en Harvey happy birthday en gedag wezen zeggen. De dag erna met mijn duikmaatjes gaan brunchen bij een Yum Cha zaakje in Cabrametta en daarna daar nog in klein Vietnam rond gelopen :P. Diezelfde dag ook nog naar de verjaardag van Joshua, kan niet geloven dat die alweer 2 is. De de hele middag met JJ gespeeld en gedag gezegd tegen de rest van de familie. Maar de donderdag erop ging ik nog bij John, Caroline, JJ en Joshua eten om hun ook echt gedag te zeggen. Was toch wel treurige bedoeling en JJ nodigde mij vast uit voor zijn verjaardag in oktober. Dus ik moest zeggen dat ik er niet was, maar nu gaan we proberen of we kunnen facetimen!

De vrijdag (een week voor vertrek) had ik mijn afscheidsetentje bij de familie Awad. Dat was gewoon heel gezellig. En ook wel eens leuk dat zij voor mij kookte. Lekkere slow-cooked lam uit de oven. En Matthew had als toetjes salted-caramel ijs zelf gemaakt. Daarna hebben we nog met de hele familie star wars rogue one proberen te kijken, maar we kletsten veel te veel en vielen daarna ik slaap. Tegen hun hoefde ik uiteindelijk geen gedag te zeggen, want zij komen in december langs in Nederland, tijdens hun europa toer.

Voor ik echt begon met inpakken ben ik nog bij Anika en Sam hun nieuwe huisje wezen kijken en met Anika de dag erna wezen ontbijten op het strand. En woensdag was ik ingepakt, zodat ik donderdag de hele dag nog had. Nadat ik klaar was met inpakken kwam Nadine nog bij mij eten en daarna gingen we met een groepje wat drinken in Coogee Pavillion. Meeste mensen zeggen trouwens niet echt gedag, maar tot ziens. Want ze weten allemaal zeker dat ik terug kom, al hoewel ik er zelf nog niet uit ben.

Donderdag was mijn laatste dagje. En Barry kwam langs. Eerst samen wezen lunchen, daarna een uitgebreide strandwandeling en toen aan het bier. 's Avonds ook weer uit eten en daarna nog een biertje met Barry en Graeme. Barry bleef op de bank logeren en zou mij de volgende dag naar het vliegveld brengen in de ochtend. Dus vrijdagochtend vroeg op en naar het vliegveld en na het inchecken hebben wij nog even samen ontbeten voor de lange trip echt begon.

De eerste vlucht was van Sydney naar Guangzhou en daar moest ik dan 5 uur wachten op mijn vlucht naar Amsterdam. Beide vluchten waren opzicht wel oké. Veel turbulentie en mensen die daar dan weer ziek van werden. Het eten was erg Aziatisch, dus mijn ontbijt was op een gegeven moment kip noodles en gelukkig heb ik de 2e vlucht best goed kunnen slapen. Op Schiphol was het even wachten op mijn tassen, maar de douane was ik daarna zo door. Niet voordat ik natuurlijk eerst tegen een paal aan liep met mijn tassen op zo'n karretje, hahaha welkom thuis!

Dit was mijn 2e jarige avontuur op deze blog. Bedankt dat jullie zo trouw meelazen aan deze boekwerken. En sorry dat ik steeds minder updates erop zette. Maar nu kunnen we weer in real-life communiceren tot een nieuw avontuur zich weer aanbied!

xxx

WIEHOO, MIJN PADI EXAMEN GEHAALD!!!!

Wow het is alweer 2 maanden geleden sinds de laatste update. Sorry. Maar om maar meteen met de deur in huis te vallen: IK BEN OFFICIEEL PADI OPEN WATER DUIKINSTRUCTRICE! En daar ben ik heel blij mee! tot de volgende update ;)

Nee ik heb wel veel meer te vertellen dan slechtst de uitkomt van de maand april. Dus om het verhaal op te pakken waar ik de vorige keer ben geëindigd: Pap en mam hebben hun trip afgemaakt. Van de outback zijn zij doorgegaan naar Cairns en sloten hun trip af in de buurt van Brisbane. Net voor orkaan Debby het vaste land op kwam zaten zij in het vliegtuig naar huis. En ik moet zeggen dat Sydney er goed door heen is gekomen. We hadden vooral veel regen, maar niks vergelijkbaars als in Queensland! En de rest van de maand maart heb ik gewerkt bij zowel de familie Awad als bij James. Matthew was 22 maart jarig. 14 jaar alweer en stik verwent! En 27 maart was 1 van de leukste werkdagen, want ik mocht naar de Ikea. Hoewel ik alleen een wandklok moest halen heb ik even op mijn gemakje rondgewandeld en uiteraard ging ik rond lunchtijd, want dan kon ik ook even de balletjes eten! Ikea had ik toch wel even gemist hoor!

Disclaimer: de rest gaat vooral over duiken..excuses!

Toen was de maand om! Begon april en miste ik weer een jaartje 1 april in Den Briel. Maar voor mij begon 1 april met het prep-weekend voor de instructorcourse bij Abyss. De deelnemers zijn slechts Aaron en ik, want de meeste mensen doen de cursus gewoon fulltime. Wij niet. Dag 1 werden we omgedoopt tot Azza en Shazza (tsja dat is toch iets typische australisch) en zo werden we de rest van de maand genoemd. Op de zaterdag gingen we naar het zwembad met Andi om al onze 24 skills te oefenen. Niet zozeer om te laten zien dat we het kunnen, maar dat we ook de skills kunnen demonstreren en aan welke dingen je tijdens je demonstratie moet denken. Dat ging grotendeels goed. Je merkt meteen welke skills nog aandacht nodig hebben. Bij mij was dat onderwater je scuba unit afdoen en weer terug doen en hovering. Skills die ik na mijn open water als zodanig nooit meer heb gedaan. Hoveren doe je in principe wel elke duik, maar niet als een Boeddha in een zwembad van 2 meter diep, dus dat kostte wat meer aandacht. En je scuba unit afdoen, leerde in met een loodgordel om. Maar nu met geïntegreerd lood in mijn BCD is het net wat lastiger om op de bodem te blijven zitten zonder lood. Na de 24 skills moesten we nog 800 meter aan 1 stuk snorkelen, dat is de "conditietest" en deden we een aantal rescue oefeningen. Dus een leuke dag! Zondag was in de klas met Peter. Peter is de eigenaar van de duikschool en met zijn 65 jaar een echte grumpy old man, maar dan wel een met enorm veel kennis en ervaring! We begonnen met een overzicht van de cursus en daarna 2 proefexamens en kregen vervolgens huiswerk mee voor de week erop. Zondag liep mijn hoofd over van informatie, maar de komende 5 dagen moest ik gewoon weer werken!

Het weekend erop was een weekendje op het droge, in de klas. Zaterdag bespraken we ons huiswerk. We hadden 3 dingen moesten voor bereiden: een SWOT-analyse, een diver acquisition marketing plan en een continuing education marketing plan. Daar kon je niet zoveel aan verkeerd doen, maar het ging vooral dat je nadacht over hoe je iets op de markt brengt en in welke omgeving, waar liggen je kansen en wat zijn bedreigingen. Daarna was het opletten en kregen we les over de open water course, hoe je les geeft in confined water en hoe je knowledge development presentations voorbereid. Dat laatste is ook meteen het huiswerk voor de volgende dag. Zondags begonnen we met 2 nieuwe proefexamens. Gevolgd door een les over adventures in diving en rescue diving. En daarna moesten wij ieder onze 2 presentaties geven. Beide presentaties waren voor mij open water vragen en Peter beoordeelde ons en na afloop kregen we goede feedback. Je wordt in alles gescoord tussen een 1 en 5. En om te slagen moet je minimaal een 3.4 scoren. De eerste van mij was een 4 omdat de volgorde niet logisch was en ik niet alle verplichte training aids gebruikte. De 2e was al iets beter, een 4.3. Maar ditmaal was de introductie niet helemaal oké. Eigenlijk zijn deze oefen presentaties super fijn, want met de feedback die Peter ons gaf kreeg ik meer zelfvertrouwen. Toen de dag om was stuurde Peter Aaron naar huis, maar heeft met mij nog 2 uur extra Physics zitten oefenen. Een onderdeel van de duiktheorie waar is super slecht op presteerde tijdens het proefexamen. Na die 2 uur kon ik geen Physics meer zien, maar had ik er wel vertouwen in dat ik dat onderdeel op het examen zou halen.

De week erna had ik een weekje vakantie, want de familie Awad was een weekje op vakantie. Dus het was vooral leren, huiswerk voorbereiden en proefexamens maken. Maar daarnaast ben ik ook Naar Beauty and the Beast in de bioscoop geweest, lekker uit eten met groepje vrienden en kon ik tussendoor best even chillen. Maar het weekend was daar voor ik er erg in had. Zaterdag doken we weer het zwembad in met Jamie. Eerst nog een keer het hele skill circuit, extra hovering en een aantal rescue skills. Daarna was het aan ons om de eerste 2 confined water presentations te doen. Mijn eerste was 'clear a fully flooded mask' en mijn 2e was 'hovering using oral inflation'. De scores waren een 4.4 en een 4.2 en de feedback was vooral dat de demonstratie nog iets langzamer en meer overdreven mag, maar vooral nadat de student de skill heeft gedaan de extra herinnering geven wat het probleem was en hoe je dat oplost. Maar het ging erg goed voor een eerste keer. Zondag was weer een dagje in de klas met Peter. 1e paasdag is gewoon leren :P Eerst les over de dive master course en daarna risk management, reuze interessant. Maar je merkt wel dat over werkelijk alles is nagedacht! Daarna hadden we weer 2 knowledge development presentations. Mijn eerste van de dag was een rescue vraag en daarna een peak peformance buoyancy vraag. De rescue vraag ging prima, maar wederom was het niet helemaal vloeiend (4.2). Maar de andere presentatie ging appeltje eitje (5.0!). En om de dag af te sluiten hadden we nog 2 verkooppresentaties. Eerst moest ik een masker verkopen en vervolgens een rescue cursus. De reden dat we dit oefende is om te leren dat je best direct mag zijn naar klanten toe anders kopen ze niks. Best leuk om te doen. De rescue cursus was zo verkocht maar een masker verkopen is nog lastig, want er is veel keus. Jij moet als het ware al een keus voor de klant maken en die keus toelichten.

De week erop was weer gewoon werken van maandag tot en met vrijdag. En toen brak het laatste lesweekend aan voor het examen. Zaterdag was een full on day in de oceaan met Jamie. En hij had 3 divemasters meegenomen die onze 'studenten' konden zijn. We begonnen meteen met de 2 teaching presentations. Mijn eerste was een controlled descent using the 5 point decent en mijn tweede was regulator recovery. De eeste was interessant en ik was degenen met oorproblemen tijdens de decent. Wat bleek achteraf, dat komt door de spanning. Maar de 2e ging super goed. Ik anticipeerde op alle problemen en na de debriefing van beide skills had ik een 4.0 en 4.8 gescoord. De tweede duik van de dag was hoe je studenten een Deep dive pre-assesment geeft, een DSD workshop, rescue workshop en adventure in diving workshop, waarin we de knopen leerde en hoe je een liftbag gebruikt onderwater. Wederom een topdagje, maar 's avonds lag ik om 7 uur al op 1 oor. Zondag begonnen we in het zwembad met dezelfde groep als de dag ervoor. Mijn 2 teaching presentations daar gingen goed. Eerst was resecure a loose tank band (4.2), waarbij ik de 'studenten' in de verkeerde positie de oefening liet doen. Maar dat vergeet je dan ook nooit meer. En daarna de CESA. CESA en lesgeven is de moeilijkste combinatie. Een controlled emercency swimming ascent is het lastigste maar ook gevaarlijkste om aan te leren. Maar zo nerveus als ik was scoorde ik hier toch even een 5.0 voor en was ik apentrots. Daarna gingen we weer naar de oceaan voor de laatste 2 teaching skills. Die skills waren inflate a signal tube at the surface en rescure out-of-air situation underwater. De eerste was appeltje eitje (5.0), maar de 2e is een mobiele oefening, dus best lastig om soms het overzicht te bewaren. Maar met mijn 4.6 en tips van Jamie was ik heel tevreden. We sloten de dag af met al het papierwerk voor het examen in orde maken en nog de laatste tips en tricks van Jamie en Peter voor het examen de week erop.

De maandag erna (en de hele week) had ik vrij genomen van werk. Omdat ik tussendoor nog twee cursussen er bij doe. De Master Scuba Diver Trainer. Wat inhoudt dat je na de cursus zelf masta scuba diver bent en de specialties die je daarin doet kan je dan ook lesgeven. En Emergency First Responder Instructor … dat je EHBO mag lesgeven. Dus maandag was een MSDT dag en stond in het teken van theorie over Deep-, Navigation-, Enriched air-, Dry suit diving en emergency oxygen provider. Een hele hoop dus en voor 4 van de 5 specialties moesten we ook knowledge development presentations on the spot voorbereiden. Goede oefening dus!

Dinsdag was Anzac Day. Een nationale feestdag. De soort van dodenherdenking en bevrijdingsdag in 1. En om 5 uur 's ochtends stond ik bij de dawn ceremony in Coogee. Dat was een mooie dienst, maar ook veel kerkelijk gedoe erbij en het zingen van het volkslied. Dus ik werd af en toe vreemd aangekeken als ik geen amen zijn en zeker toen ik niet meezong met het volkslied. Oepsie… Maar half 7 's ochtends was ik weer thuis en de rest van de dag maar zitten studeren op het dry suit diving. Want de volgende dag zou ik mijn dry suit dives doen.

Woensdag was een goede dag om eens te duiken in een droogpak. Want het was vies koud in het water, maar zo'n pak houdt je droog en warmer. Het is wel even wennen, want het is totaal iets anders. Maar na de eerste duik volgde de 2e en die duik voelde al als een 'normale' duik. En ik kon ook nog student spelen voor Joe en Arch, die hun voltijd instructeurcursus deden en samen met Aaron en mij zaterdag en zondag ook examen hebben. Eigenlijk is er niets zo leuk als student spelen, want je hebt altijd een probleem (die geeft Jamie ons) en je kunt dus even alles verkeerd doen. Heerlijk!

Donderdag was een vrije dag die ik besteedde aan het leren voor mijn EHBO, want vrijdag hadden we examen. Dus vrijdag vroeg weer op de duikschool aanwezig voor een komische dag. Rachel was de instructeur en zij praat me toch een partijtje snel. Djeez, ik moest daar wel even op instellen. Maar de theorie examens (3) gingen van een leie dakkie en daarna moesten wij (Joe, Arch en ik) de hele cursus lesgeven aan Rachel. Dus we gingen alle oefeningen langs. Het ene moment heb je het over reanimatie, daarna over een stabiele zijligging en dan weer over een baby die stikt. Je bent dus constant bezig of je ligt op de vloer als slachtoffer. Heerlijk ontspannen dag met als uitkomst ik ben EFI instructrice!

Toen was de eerste dag aangebroken mijn PADI examen. Zaterdag was de theorie dag op het hoofdkantoor van PADI in Sydney. Met zijn 4-tjes (Joe, Arch, Aaron en ik) gingen wij ernaar toe, met al ons papier werk, duikmateriaal en een voelbare spanning. Maar bij aankomst hadden we eerst een introductie praatje met de examinator Damian en vooral een praatje pot daarna, wat goed was voor de zenuwen. Dus tegen de tijd dat het eerste examen begon waren we er alle 4 klaar voor. Ik wilde graag beginnen met Dive Theory, omdat ik daar het meest tegenop zag. Dat had natuurlijk het onderdeel Physics en de rest: Physiology, RDP, Equipment en Skills&Environment. Ik vloog door het examen heen en was waarschijnlijk al veel te snel klaar. Maar toch maar ingeleverd. Voor je neus wordt het examen meteen nagekeken. Guess what.. 1 foutje op de 60 vragen en niet eens in Physics. Whiehoo ik was blij. Dus meteen aan het saaie 2e examen begonnen, General Standards. Dat is een open boek examen waarbij je alle regels, standaarden en feiten kan opzoeken in je handleiding. 60 vragen en 2 antwoorden kon ik niet vinden. Bij het nakijken bleek: 2 foutjes… ik weet wel welke dat zijn. Nadat iedereen klaar (en geslaagd was voor) met de examens kregen we onze knowledge development teaching presentation question en konden we die in onze pauze voorbereiden. Ik kreeg een vraag van de specialty Project Aware. Waarom is het koraalrif zo belangrijk voor de onderwaterwereld? Interessante vraag en ook wel waar mijn interesses liggen, dus ik had een goed gevoel over mijn voorbereiding van de presentatie. De presentatie ging goed, maar ik was wel nerveus. Dus veel gestotter en hier en daar een Nederlands wordt. Maar toch gehaald met een 4.6 :D Nu zaten alle onderdelen van de dag erop, maar kregen we nog onze opdrachten voor de volgende dag. De zwembad presentatie skill, de 2 oceaan presentaties, de 5 skills die we moeten demonstreren en de rescue oefening (we krijgen allemaal bewusteloze duiker aan de oppervlakte, maar de 1 krijg met pocketmask en de ander mond-op-mond). Daarna Terug naar de shop en samen met Jamie en Peter konden we alle 4 onze presentaties voor de volgende dag voorbreiden.

Zondag was ik lang niet zo nerveus als de dag ervoor en ik had er gewoon zin in! Laat maar komen dacht ik. In het zwembad gingen we al vroeg van start. We begonnen met de demonstraties van de 5 skills: mask removal, regulator recovery, neutral buoyancy, scuba unit removal en CESA. Dat ging allemaal goed bij ons alle 4 en we konden door naar de zwembad presentatie. Ik had clear a fully flooded mask en dat had ik ook al eens eerder geoefend in de cursus. De oefening ging dus super goed. 1 Dingetje wat beter kon volgens Damian, dat is dat mijn demo nog wat langzamer mag. Dus 4.8! Na het zwembad gingen we naar de oceaan. Daar deden we eest allemaal op het droge onze briefingen aan elkaar. Mijn skills waren: neutral buoyancy en kompas navigatie. Na de briefingen gingen we het water in en konden we aan onze presentaties beginnen. Ik was nummer 3, dus had Arch en Joe voor mij en daarna kwam Aaron nog. Mijn neutral buoyancy skill ging aardig. Alleen Joe maakte het lastig door 2x hetzelfde 'probleem' te hebben, waardoor ik de 2e x wat trager reageerde. En dan krijg je meteen zo'n knagend gevoel in je buik…zou ik deze skill nu niet hebben gehaald? Maar ja je moet toch door met de 2e. Kompas navigatie ging hartstikke goed. Dus daar had ik geen zorgen over. En nadat ook Aron zijn presentaties had gedaan gingen we de rescue oefening doen aan de oppervlakte. Ik had de oefening met pocketmask en Aaron was mijn slachtoffer. Dat is ideaal want zijn uitrusting kende ik ook het beste, dus dat maakt het makkelijker uitdoen. De oefening ging goed, geen enkel probleem daar! Terug op de kant moesten we nog de debriefing doen en daarna ruimde we al onze spullen op en ging Damian even alle scores berekenen. Daarna riep hij ons 1 voor 1 bij zich om de uitslag te bespreken. Die tijd dat je moet wachten stond ik mijzelf natuurlijk gek te maken en toen ik eindelijk aan de beurt was gierde de zenuwen door mijn lijf. Toen begon Damian een heel verhaal en vroeg hij hoe ik dacht dat het ging en al die tijd weet je nog niks. En EINDELIJK schudde Damian mijn hand en zei: Welcome to PADI. Waarschijnlijk duurde het gesprek maar 3 minuten ofzo, maar het voelde als een eeuwigheid en ik was zooooo blij dat ik het had gehaald!!!!!! Terug in de duikschool stonden de biertjes al koud voor ons en hebben we een klein feestje gebouwd :D

Dus nu mag ik gaan lesgeven! 10 dagen na mijn examen kwamen mijn diploma's binnen en volgend weekend is mijn eerste weekend dat ik ga lesgeven. Abyss doet team-teaching zodat je niet meteen in het diepe wordt gegooid en zij houden mij tot ik minstens 25 studenten heb gecertificeerd. Want dan pas kan je de status van Master Scuba Diver Trainer krijgen.

Maandag begon de maand mei en was het gewoon 7 uur terug aan het werk. Maar nog steeds met een smile op mijn gezicht vond ik het helemaal niet erg om vroeg te beginnen. 's middag hebben Harry en ik nog 75 cupcakes staan maken voor mijn traktatie de dag erna op school en ;s avonds heb ik bij de familie Awad de season premiere van Masterchef gekeken! Dinsdag hebben we uitgebreid Harry zijn verjaardag gevierd met veel eten, cake en ook hij is enorm verwend. Dus pas woensdag was het terug in het normale werkritme. Dus alles is weer bij het oude.

7 mei was ik nog met een groep vrienden gaan duiken in Shell harbour (2 uur ten zuiden van Sydney) en hebben we daarna heerlijk ge-bbqt om te vieren dat ik nu instructeur ben. Heerlijk dagje, zon, duiken en eten met vrienden wat wil je nog meer…

Afgelopen weet heb ik mijn neus ook weer eens bij de familie Vagenas laten zien, want daar had ik helemaal geen tijd meer voor gehad. Weer gespeeld met JJ en Josh, maar ook de neefjes James en Michael waren er. En eten met de hele familie (John, Caroline, JJ, Josh, de nieuwe au pair Enora en Caroline haar ouders. Hele gezellige middag/avond.

Zo nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte na dit boekwerk ;)

Tot de volgende blog xxx

Mijn ouders op bezoek in Sydney :D

Maart is alweer door midden en ik moet zeggen de herfst laat maar al te graag zijn neus zien afgelopen 2 weken. Maar dat is helemaal niet het belangrijkste van deze blog, want mijn ouders zijn op bezoek geweest. Voor degene die mijn ouders hun blog lezen, die zullen het meeste al weten. Maar zo niet, hier is mijn kant van het verhaal.

Donderdagavond 2 maart was het eindelijk zo ver. Nadat ik van 7 tot 7 had gewerkt, kon ik eindelijk naar het vliegveld om mijn ouders op te wachten. Die wisten niet dat ik daar zou zijn, dus was wederom een verrassing. Met ballon en cadeautjes stond ik daar te wachten tot ik ineens mijn ouders in de menigte spotte. Zo stoer als ik ben begon ik uiteraard een beetje te huilen en konden we eindelijk knuffelen. Op naar de shuttlebus die hun naar het hotel zou brengen en ik ging mee. Dus bij het inchecken kregen we 3 kamer sleutels en in de kamer 2 2-persoonsbedden. En ik sta toch echt niet op de boeking, maar ideaal want dat betekend maar 1 ding! LOGEREN! Pap en mam hadden allemaal cadeautjes bij zich, groetjes en knuffels van verschillende mensen en we hebben zitten kletsen tot we moe waren. Toen naar huis gegaan en gauw slapen. Want de dag erna kon het welcome-to-Sydney programma beginnen!

Vrijdag was ik weer op tijd wakker, maar gelukkig niet zo vroeg als mijn ouders. Terug naar hun hotel en daar met zijn drietjes ontbeten voordat we aan de stadtour konden beginnen. Het weer is niet echt spectaculair, maar het was droog toen we begonnen. Naar Hyde Park gewandeld en er doorheen, naar Saint Mary's Cathedral (maar daar was een dienst bezig, dus konden we niet in), door the Domain naar the Botanical Gardens. Na een kopje thee gedronken hebben gingen we door in de Gardens naar het Operahuis, Circular Quey, door de Rocks naar de Harbourbridge. Maar daar begon het echt te regenen en hebben een bus naar mijn huis genomen. Daar heeft mama mijn haar geknipt en vervolgens ook Nadine en Anika haar haar. En heb ik gekookt voor iedereen. Na nog even een kopje thee en een timtam zijn pap en mam met een Uber terug naar het hotel gegaan.

De volgende ochtend moest ik van 8-12 werken, maar dat vloog voorbij. Was met Harry mee naar basketbal, waar hij voor het eerst een wedstrijd won met zijn team en ook nog eens zelf had gescoord. Na het werk gauw naar huis en thuis mijn logeertas gepakt en duikspullen ingepakt en naar het hotel van mijn ouders. Daar mijn spulletjes gedumpt en samen gaan lunchen bij de thai in de straat om vervolgens naar Paddy's market te gaan. Een grote bazaar met allemaal souvenirs en aziaten die massages geven, dus heb ik me maar eens overgegeven aan een heerlijke massage, was meteen weer los. Daarna zijn we naar Oxford street gelopen want daar was de Mardi Gras parade. We hadden een goed plekje, maar moesten nog wel een tijdje op de parade wachten. Die begon net na zonsondergang met de Dykes on Bikes en Boys on Bikes en daarna de ene flamboyante boot na de andere. Thema was wederom weer marriage equality, want dat is hier in Australië nog steeds niet en ook een Nederlandse groep geheel in oranje liep mee. Wat nog wel het leukst was dat papa zeer in trek was bij al die homo's en toen we weg gingen zat hij dan ook goed onder de glitters van alle knuffels en zoenen die hij had ontvangen, hahaha. Na de parade een burger gescoord voordat we naar het hotel liepen en optijd naar bed.

De volgende dag weer optijd op, want ik ging vandaag papa leren duiken. Bij de duikschool spullen gehuurd en pap in een wetsuit gehesen. Hij is zo slank nu dat hij bijna in een M pastte, maar zijn schouders zijn nog wat breed! Mijn buddy Barry was er ook en hij zou meegaan om onderwater te filmen en mij te helpen als dat nodig was. Want papa is mijn eerste student is ik officieel als Divemaster les geef tijdens een introductie duik. Na een briefing op de kant en een buddycheck konden we het water in, waar ik aan de oppervlakte nog even de oefeningen die we moesten doen doornam. Alles wat in het Engels, want Barry spreekt geen Nederlands, maar pa was er klaar voor. De eerste keer zinken was super spannend en nog niet helemaal relaxt, dus even terug naar de oppervlakte, iets meer lood in zijn vest en terug naar de bodem. Daar even bijgekomen van alle adrenaline en de opdrachten 1 voor 1 voorgedaan, waarna papa mij nadeed. Alles ging goed en de basics zitten erin. Terug aan de oppervlakte voelde papa zich goed en zelfverzekerd genoeg voor nog een rondje duiken. En dat rondje werd 50 minuten, want hij deed het heel goed op zijn lucht. Onderweg zijn we 4 octopussen tegengekomen, cuttlefish, garnaaltjes en veel andere vissen. Maar pap zijn favoriet was een mini blauw visje met een gele kop. Het was super en misschien gaat pap in de toekomst nog wel zijn brevet halen ;) Na de duik naar mijn huis om even te douchen en daarna naar familie Awad toe, waar ik nu voor werk. Daar gezellig thee gedronken en gekletst en dat was een hele gezellige familie. De kinderen kwamen 1 voor 1 even hoi zeggen, maar waren redelijk verlegen. Maar Ann en John zaten op de praatstoel en mijn ouders kregen een overload aan engelse woorden om hun oren, maar dat gaat ze goed af! 's avonds zijn we naar Darling Harbour gegaan voor een Italiaans diner, maar na dat onze buiken vol zaten (maar de borden nog lang niet leeg) zaten we met zijn 3-en in te storten. Dus lekker optijd weer naar bed.

Maandag had ik een gebroken dienst op werk. Dus van 7-9 werken en toen alle kids naar school waren ging ik naar Bondi Junction waar ik met pap en mam had afgesproken. Daar hebben we een bus naar Bondi genomen en hebben we op het strand even met Ryan gefacetimedd. Daarna begonnen we aan de wandelen van Bondi Beach naar Coogee Beach. Het was mega winderig en de golven waren super hoog met alleen maar schuimkoppen. Prachtig om te zien. Voor lunch stopte we halverwege in Clovelly bij een leuk tentje en daarna weer door. Ik moest alleen net voor Coogee beach afslaan naar mijn werk en pap en mam gingen door naar Coogee en hadden mijn huissleutels meegekregen. Dus na mijn werk kwam ik thuis en had mama voor ons gekookt. Daarna nog een kleurtje in mijn haar en met zijn 3-tjes op de bank. Deze avond had ik 2 logees en sliep ik in de kamer van mijn huisgenootje die op vakantie is.

Dinsdag had ik met Goget een auto gehuurd en zijn we na een lekker ontbijtje aan de overkant bij mij de auto ingestapt en naar Palm Beach gereden. Daar aangekomen hadden we uiteraard weer een buitje, maar niet te veel en zijn we richting de vuurtoren gewandeld en hebben van het uitzicht kunnen genieten. Want het contrast tussen het meer aan de rechterkant en de zee aan de linkerkant met daartussen een stukje land is en blijft prachtig. Terug in de auto werden we nog door de politie gestopt en moest ik een blaastest doen, maar ik mocht zo weer door. Toen heb ik mam en pap bij Darling Harbour afgezet voor hun lunch (die hadden ze van de reisorganisatie gehad) en ging ik naar huis om de rest van de middag te werken. Ik moet zeggen dat ik na mijn werk vroeg in bed lag. Maar niet voordat Anika de auto had gebracht die ik de volgende dag van haar kon lenen.

Woensdag stond er weer een roadtrip op de planning. Ditmaal naar Katoomba in de Blue Mountains. Nadat pa en ma met de bus naar mij waren gekomen zijn we met een croissantje en bakkie de auto in gestapt. Muziekje aan en zingen maar, op naar de Blue Mountains, wat zo'n 2 uurtjes rijden was. Eenmaal in het gebied aangekomen werd het steeds iets mistiger. Totdat we bij Katoomba waren, waar het een en al mist was. We zijn naar de three sisters gereden, maar het was net alsof we tegen een wit canvas aankeken. Best hilarisch vonden wij, want zo slechts is het niet vaak, maar uiteraard wel op de dag dat ik er met mijn ouders ben. Dus hebben we even in een aboriginalshopje rondgelopen en zijn we met nog een bakkie naar Smithfied gereden. Want daar zit the Dutchshop. Genieten vanaf het moment dat we binnen stapte tot we wegliepen. Alle dingen die je niet denkt te missen verkopen ze daar, dus van alles meegenomen. En in het midden van de zaak zit een soort van bruin café boordevol prularia waar we een broodje kroket hebben genuttigd en nam mam nog een frikandel en pap een broodje haring :P Vanaf de shop was het nog een uurtje rijden naar Pagewood, waar we op bezoek gingen bij familie Vagenas. Kennismaken met mijn Australische familie! JJ en Joshua liepen zich een beetje uit te sloven voor mijn ouders. Waren super blij met de cadeautjes en JJ en pa hadden nog een heel gesprek over treinen. Caroline had eten voor ons gekookt en John kwam net voor het eten thuis. Gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat! Na het eten had ik even snel JJ in bad gedaan en op bed gebracht, terwijl Caroline Joshy op bed legde. Daarna begon John zich uit te sloven met een fancy bakkie koffie voor papa, waarbij pap zelf zijn bonen moest malen en met het water op de juiste temperatuur schonk John dat door het filter. Ik nam genoegen met een bakkie thee! En toen John en Caroline zaten in te storten hebben we gedag gezegd en heb ik mam en pap nog even naar het Hotel gebracht.

Donderdag hadden mama en pappa een stadstour en mocht ik de hele dag werken. Van 7-7 en dat was prima. Maar ik kon niet wachten tot de dag over was en toen ben ik naar het hotel gegaan en bleef ik bij pap en mam logeren. Gewoon omdat het kan!

Vrijdag was de laatste dag dat pap en mam hier in Sydney zijn voor hun avontuur verder gaat. En eindelijk liet de zon zich eens zien. Na het ontbijt gingen we naar de centerpoint tower, waar pap boven ging kijken en mam en ik even een bakkie deden. Daarna zijn we naar Queen Victoria Building gedaan een prachtig oud gebouw wat nu een fancy winkelcentrum is. Daar hebben we aardig wat tijd doorgebracht in mijn favoriete theewinkels, T2. Waar we allerlei theetje konden proeven en uiteraard gingen we niet met lege handen weg! Die spullen hebben we even bij het hotel afgezet en toen zijn we naar de Chinese garden of friendship gegaan in Darling Harbour. Een supermooie, serene tuin in het midden van het centrum. Daar kom je weer helemaal tot rust. Na de tuin hadden we afgesproken met de familie Zaia. Michael is een collega van papa geweest 4 jaar terug en ik heb goed met zijn vrouw Natalie en hun zoontje Harvey. We waren bij een een Braziliaans bbq restaurant waar ze met spiezen vlees aan je tafel komen of je nog een stukje wil! Heerlijk :D Maar niet te vergeten ook super gezellig! Een heerlijk ontspannen middagje in goed gezelschap! Na de lunch gingen mijn ouders naar een rondleiding in het operahuis en ik? Ik ging mijn kerstkado eindelijk verzilveren. Want Adele is in town!!!! Ik was binnen no-time bij het ANZ Stadium en kon vrij vlot naar binnen. Maar om 7.30 was de zaal nog vrijwel leeg, omdat het problemen met de treinen waren. Dus Adele wachtte even tot iedereen binnen was voor het fantastische concert begon. Van moment 1 was het genieten! Ze zingt zo mooi en zuiver en de rest is een grote comedyshow. Dus ik heb gelachen en gezongen tot de avond om was. En toen ben ik gauw naar de trein gerend en had ik de eerste trein terug. Want 95.000 mensen in een stadium, wordt lang wachten voor de trein als je niet opschiet. En ik ging voor de gezelligheid nog 1 nachtje slapen bij mijn ouders.

De volgende ochtend was het vroeg op, ontbijten en mijn ouders uitzwaaien. De tijd dat ze hier waren is letterlijk om gevlogen. Waar blijft de tijd. Maar het was heerlijk samen. En hun avontuur ging gewoon verder. Inmiddels hebben zij Melbourne, Adelaide en Kangaroo Island gezien en beginnen ze vandaag aan hun outback safari!

De rest van het weekend heb ik geslapen en nog geskypt met iedereen van het Sinterklaas diner :D En maandag begon een lange werkweek. 5 dagen, 48 uur..weer omgevlogen. En afgelopen vrijdag na mijn werk door naar de Irish Pub, voor St. Patricks Day. Lekker Iers genieten, met live muziek en werd de avond afgesloten door de slechtste DJ ever, DJ skippy! En nu is het weekend weer bijna om.

Nog 2 weekjes voordat mijn instructeurcursus begint en tot die tijd staat nog niet heel veel gepland.

Wel nog een leuk nieuwtje voor de trouwe lezers. Ik kom terug naar Nederland, maar ik heb nog geen concrete datum. Wel weet ik dat ik eind september getuige mag zijn op de bruiloft van mijn lieve vriendinnetje. En dat vind ik een waanzinnige eer!!!!!

Spreek jullie snel xx

Nog maar 1 nachtje slapen en dan....

Wiehoo. Februari is voorbij gevlogen en nog 1 nachtje slapen dan komen mama en papa aan in Sydney. Maar februari is niet voorbijgevlogen zonder werk, leuke dingen en duiken ofcourse. Tijd voor een update.

Werk is nog steeds leuk, maar druk. De familie is bezig met een eurotrip het plannen voor december. En als Nederlander weet ik natuurlijk alles over Europa…euhm… Maar ik help waar ik kan. Ben nog steeds bezig met hun te overtuigen dat Rotterdam echt heel veel leuker is dan 020 om te logeren. Maar dat ze er best een dagje naar toe moeten. Ik denk dat is ze bijna zover heb. Ze plannen in ieder geval een dagje langer in Nederland zodat we een dagje met z'n allen op pad kunnen. Ondertussen zijn alle kinderen deze maand 1 of meerder dagen ziek (of schoolziek) thuis geweest, wat altijd gezelliger is dan alleen thuis zijn. Harry was zo verkouden dat hij een kippensoepje at met een zonnebril op die de een tissue onder zijn neus vasthield. Ik vond het een geniale oplossing. En ik heb een geslaagde inburgeringspoging gedaan met het maken van een typisch Australische pavlova. Een keer knipperen en het was op. Het was ook wel echt jammie, maar zoveel suiker. Geen mij maar iets toch net iets minder zoets :P En Joey heeft bijles engels en moest als opdracht de hele familie interviewen over technologie en hij stond er op dat hij mij wilde interviewen net voor in naar huis ging. Toch wel lief dat ik onderdeel van de familie ben. Wat ook wel leuk was, dat Matthew eindelijk zijn airpods binnen heeft. De draadloze oordopjes. En hij wilde zien of ze ook in mijn tunnels bleven hangen, dus had ik binnen 2 seconde ineens airpods in mijn tunnels hangen. Conclusie ze zitten niet fijn in je horen als je ze ook in je tunnels steekt, maar opzicht zitten ze prima en vallen ze niet uit als je je hoofd schudt.

Dan ben ik ook begonnen bij James met werken. En dat is weer compleet anders dan 4 kids van 9 jaar en ouder. Het zijn intensieve dagen met veel spelen en hem constant stimuleren om motorische vaardigheden te oefenen en om te praten (of communiceren). Ben zelfs samen met zijn speltherapeut aan de gebarentaal gegaan om zo de kleine dingetjes als: more, help, thank you en finished en zulke kleine dingetjes erin te krijgen. Ow en natuurlijk weer luiers verschonen, altijd fijn… Maar James heeft ook een middagdutje, wat voor mij even relaxen is en dan voor hem maaltijden klaarmaken. Omdat hij ook geen normale maaltijden moet eten probeer ik nieuwe dingen uit, zolang ze maar geen stukjes bevatten, dus alles in de blender. De chicken, pumpkin en corn risotto is in ieder geval een hit.

Duiken ook nog genoeg gedaan. Maar allereerst was er nog de opfriscursus EFR (emergency first responder) Dat is een dagje lachen, op de grond liggen, ehbo dingen toepassen en reanimeren tot je er zelf bij neer valt. Volgende dag had ik spierpijn van het lachen. En Amit (een buddy) en ik waren een top team, we kregen de eer en eternal bragging rights voor het omdraaien van een slachtoffer met mogelijk dwarslaesie. En enige wat is n iet leuk vond is dat ik 1 foutje had in het examen van 45 vragen. En wat bleek de vraag op meerdere manieren geïnterpreteerd kon worden. En ik deed dat dus op de verkeerde manier. Verder nog 6 mooie duiken gemaakt! En twee daarvan waren op mijn verjaardag :D

18 februari viel namelijk dit jaar op een zaterdag en ik hoefde niet te werken. Dus wilde ik duiken met mijn buddies. Niet voordat ik 's ochtends vroeg met mijn ouders had geskypt en kadootjes opengemaakt :). Super lief en leuk. Ik heb een armbandje gehad van mijn ouders met stuivers, allemaal van het jaar 1990! Maar back tot diving! Samen met Anika, Barry, Ananda, Lenny en Calvin gingen we naar Camp Cove en hebben we 2 chille duiken gemaakt en nog een flinke wobbegong haai gespot! Tussen de duiken door verraste Anika mij met een taart en kaasjes en ging iedereen zingen. En er waren ook nog kadootjes. Na de duik gingen we lunchen bij Watsons Bay hotel en genoten we van het zonnetje. Toen we weg gingen betrok de lucht en in de auto brak de hemel open. Maar wij zaten droog. Na de fikse bui en thuis mijn spullen gewassen te hebben ging ik uiteten in Bondi met Anika, Nadine, Sam, Blake, Ariane en Michaela. Heerlijk thais restaurantje waar we 20 minuten op een tafeltje moesten wachten. Maar dat werden uiteindelijk 3 minuten, want ze toverde ergens een tafel vandaan en pakte bij andere tafels stoelen weg en taadaa een tafel voor ons. Na het eten gingen we naar Bar 34 voor wat live muziek en kwamen Nick en zijn roommate ons vergezellen. Nick hebben irene, kirsten en ik leren kennen op het Barrier Reef. Dus dat was super tof dat hij er bij was. Al met al een super geslaagde dag.

En paar dagen terug ben ik eindelijk weer eens bij JJ langs geweest. Nadat ik bij James was geweest, want die woont praktisch in dezelfde staart naar Caroline gegaan en samen met haar JJ opgehaald bij the Green Elephant. Ow wat was hij blij mij te zien en visa versa! Thuis op de trampoline gesprongen, met de NASA lanceringsbase gespeeld, boekjes gelezen, blijven eten, in bad gedaan, naar bed brengen en hij vroeg of ik niet kon blijven voor een sleep over. Hoe lief! Ja ik was weer helemaal gelukkig. En daarna ook nog met Caroline bij zitten kletsen en de nieuwste au pair ontmoet. Das alweer nummer 3 na mij :O tijd gaat zo snel.

Dat was hem weer voor nu. Ik ga gauw slapen en dan morgen van 7-7 werken en rond 10 uur landen papa en mama. Yeahhh. Hopelijk zit het weer een beetje mee. Want ondanks dat het nog zomer is en de temperatuur goed is, is er veel te veel regen. But we shall see. En voor degene die op de hoogte willen blijven van hun avonturen, zij houden ook een blog bij: http://mart-diaan-down-under.reismee.nl

Tot de volgende update xx

Januari is voorbij gevlogen

Time flies en januari is al weer voorbij. Tijd voor een nieuwe update. Vakantie is ook weer voorbij dus ook weer aan het werk en de kinderen weer allemaal terug naar school sinds gisteren.

Ik ben inmiddels weer helemaal opgeknapt. Dus heb ik weer een aantal mooie duiken kunnen maken. het gaafste wat ik heb gezien is toch wel de ornate gohst pipefish. Een klein visje van maar 10 cm, lastig te zien, maar heel mooi om naar te kijken. En afgelopen week na een lange tijd ook weer haaien gezien tijdens een duik in Sydney. Wel de lieve haaien hoor, de wobbegong (ook wel carpetshark genoemd). En het weekend van 14 en 15 januari had ik the Oceanic Service Technician course. Met vlag en wimpel geslaagd, maar best een pittige cursus. We hebben geleerd om de first stage, second stage, octopus (alle onderdelen die je gebruikt bij ademhalen) uit elkaar te halen en een servicebeurt te geven of te repareren. Het is in de basis niet lastig, maar het vergt veel oefening en tijd. Het is een kwestie van de juiste service procedures volgen en kleine aanpassingen. Soms is het een kwestie van de inbussleutel nog 1/8 van een slag verder aandraaien voor je de juiste veerspanning hebt. En zelfs na het geven van een servicebeurt is het testen en testen, tot je helemaal tevreden bent met de juiste ' breathing effort'. En ook hebben we geleerd om je BCD een servicebeurt te geven of te repareren. Aan het einde van de cursus besefde ik mij dat het een hele grote verantwoordelijkheid is om duikmateriaal onderhanden te nemen, want het houdt je ten slotte in leven als je onderwater bent. Dus oefenen oefenen oefenen!!!

Naast het duiken heb ik tijdens mij vakantie veel op het strand gelezen met mijn nieuwe kinddle, dus ook weer een aantal boeken versleten. Of als het te heet was om de zon in te gaan (want ja verbranden doe ik nog steeds met groot gemak) bleef ik thuis om lekker te relaxen. Enige wat onhandig is dat we 1x stroomuitval hadden thuis, in de avond. Zit je dan in het donker geen idee hoelang het duurt. Dus uiteindelijk was ik in slaap gevallen, word ik 's nachts wakker, want de stroom ging weer aan…en dus ook al het licht in mijn kamer. Dat was even schrikken, hahaha. Het was de eerste week van januari ook regenachtig weer, dus hebben we thuis een harry potter marathon gehouden, want daar wordt toch iedereen blij van

De musical Aladdin speelt in het theater hier en ze hebben rushtickets. Wat betekend dat je 2 uur voor de musical kaartjes kan halen voor spotgoedkoop. Dat gingen wij dus wel even doen. Samen met Nadine en Steffie gingen we 4 januari en stonden we een uur in de rij voor de kaartjes in de verkoop gingen. Nadine was nerveus en kon niet wachten, maar Steffie en ik vonden het wel komisch. Bijna aan de beurt zei ik voor de grap: ' Het zou toch wat zijn als wij aan de beurt zijn en de voorstelling is uitverkocht'. Stef en ik konden er om lachen, Nadine niet. Maar toen waren we aan de beurt…Guess what… uitverkocht. Je kon me opvegen van het lachen en zijn we als troost uit eten geweest. De week erna hebben we het weer geprobeerd en hadden we super goede plekjes op rij 16, in het midden. Voor de voorstelling gingen we nog bij een Spaans restaurant eten en terug in het theater kon je dat ruiken. Want ze waren daar niet te zuinig met knoflook en we hadden leftovers meegenomen. Oepsie! Maar de voorstelling was het weekje langer wachten meer dan waard. De show is net de film met precies dezelfde liedjes, maar meer grapjes tussendoor. De geest maakt wel de hele show! De scene in the grot was dan ook wel de beste scene van de hele show. Maar ook het rondvliegen op het tapijt is super mooi om te zien (wel jammer dat ze a whole new world niet zo mooi zonden). Ja ik zou zo nog eens gaan ;).

De hele maand januari is er ook Sydney festival in Hyde park. Bandjes die spelen, theatershow, een mega grote ballenbak met 1.3 miljoen ballen ofzo en een spiegeldoolhof. Dat spiegeldoolhof hebben wij natuurlijk even uitgeprobeerd. En dat was meer dan grappig. Als je niet oplet dan lopen je letterlijk tegen een spiegel op en je bent in eerste instantie helemaal gedesoriënteerd. Je hebt niet eens door dat je tegen 'jezelf' aanloopt. Maar na 2x doe je dat ook niet meer. al met al na 25 minuten hadden we de uitgang. Dat was zelfs nog een beetje vreemd, want je loopt de deur uit en je staan weer in een andere spiegelzaal. Maar na even zoeken vonden we daar dan echt de deur naar buiten. Na het Sydney festival zijn we bij Frankies pizza's wezen eten en 's avonds hebben ze daar rock karaoke en wordt je begeleid door een live band. Eigenlijk is het een toffe versie van karaoke en de meeste die een poging deden konden nog zingen ook. In de zaal stonden ook nog 10 pinballmachines, dus hebben we daar met z'n 5-en een competitie gehouden. En wonder boven wonder had ik op de ACDC's machine de beste score van de hele groep, 31 miljoen!! Yeah!

En 26 januari was het weer Australia Day. Een nationale vrije dag waarop ze vieren dat de 1e vloot is gearriveerd. Dit jaar geen harbour cruise, maar we zijn wel naar de haven gegaan om de ceremonie van de marine te zien. Daarna zijn we naar BBQ under the bridge geweest, aan de noord kant van Sydney. Waar heerlijke BBQ tentjes stonden en live salsa muziek werd gespeeld. Heerlijk spare ribs op en genoten van de muziek. Waande me eventjes weer in Curaçao. Daarna zijn we nog door Luna Park gelopen en hebben we een schoonspring-stuntshow gezien. Alle deelnemers zijn in hun categorie 1 of meerdere malen wereldkampioen cliffdiving (ja dat bestaat) en ik kon wel zien waarom. Heel tof! Daarna met de ferry terug naar Circular Quey en door naar een bbq & poolparty (hoe Australisch wil je het hebben). Kortom een geslaagde dag.

19 januari was ik weer begonnen met werken en ik was heel blij om weer te beginnen, want dan heb je toch weer een ritme. Was gezellig om de familie weer te zien en met iedereen bij te kletsen. Met Harry heb ik veel lego zitten bouwen. Met Matthew heb ik veel gebakken, waaronder heerlijk red velvet cupcakes. Joey en ik analyseren uitgebreid de Walking Dead en Jemma heeft haar rijbewijs gehaald 23 januari, dus die wil steeds mee boodschappen doen, zodat ze kan rijden! En gister had ik heel erg behoefte aan een koolschotel, maar bij gebrek aan spitskool had ik dat nooit gemaakt. Maar ik had het geprobeerd met groene kool en het smaakte prima en het is een hit bij de familie! Yes!

Ook begin ik vanaf 10 februari met een extra baantje. Elke vrijdag oppassen op James, het neefje van JJ. Hij heeft een ontwikkelingsachterstand en zijn moeder wilde graag iemand hebben die ze kende en vertrouwde. Afgelopen zondag even een avond proef gedraaid en dat was geslaagd. James is een schat van een mannetje, alleen communiceren is lastig. Maar ik denk dat wij daar wel een manier in gaan vinden. Weer een andere uitdaging en terug in de luiers! Leuk mijn huidige werk af te wisselen met weer een klein mannetje (2 jaar)

Dat was hem weer, de update, en ik spreek jullie snel weer! xxxx

Happy New Year!

Happy New Year aan alle trouwe lezers! De drukke dagen zijn weer voorbij en ik heb vakantie, dus tijd genoeg om jullie een update toe te sturen. Allereerst de allerbeste wensen voor iedereen en een waanzinnig 2017 toegewenst!

Maar ik neem jullie even mee terug naar de laatste avonturen van 2016, want het is 2 maanden geleden sinds de laatste update (sorry) en er is genoeg te vertellen. Het eerste wat ik heb gedaan na de laatste update is mijn Nitrox cursus voor het duiken. Wat inhoudt dat je met verreikt zuurstof mag duiken. Het bestond uit een boekje met theorie en 2 duiken. Het was al met al een leuke cursus en toch weer wat nieuws geleerd. Normaal bestaat je tank uit 21% zuurstof. Maar nu was mijn eerste duik met 33% zuurstof en de 2e duik met 34% zuurstof. Dat klinkt misschien niet zo boeiend, maar het analyseren van je tank, de maximale duikdiepte berekenen en het feit dat je na je duiken minder vermoeid zou zijn maakte het het proberen waard. De enige tegenvaller van de dag was het kneuzen van mijn enkel.

Verder heb ik vooral veel gewerkt tot en met 24 december! Nu is de familie op vakantie, wat betekend dat ik ook vakantie heb. Tot en met 19 januari, dus dat is lekker! Werk gaat goed! De familie blijft leuk en de laatste 2 weken tot mijn vakantie waren de kinderen thuis met zomervakantie. Buiten de dagelijkse tafeltennis toernooitjes die we al deden, ben ik nu fanatiek aan de lego geslagen, op de Wii, basketballen en koken. Harry (9) zit niet stil en is graag actief bezig en Matthew (13) wil elke dag wat nieuws koken. Zo hebben we onder andere marshmallows, blueberry bagels, cheese cake, pizza en een poging tot speculaas gemaakt. De speculaaskruiden die we zelf hadden gemaakt (volgens recept) was niet zoals wij speculaaskruiden kende. Dus het smaakte meer naar gingerbread, maar het was nog steeds lekker. Wat ook zeker leuk was is dat de kinderen unaniem hebben besloten dat ik de beste kokende nanny tot nu toe ben!! Hoera! En Jemma wist niet zeker of ik het een compliment zou vinden maar ze vond mij ook de opgeruimdste nanny (maar dat had ze alleen haar moeder verteld). En de laatste week voor mijn vakantie heb ik vooral kerstkadootjes zitten inpakken. Het is niet normaal hoe verwend de kinderen worden. De 3 oudste elke een iphone en applewatch en Harry krijgt alles gecompenseerd met lego. Dus na de vakantie zal ik nog wel even door bouwen, maar dat vind ik best leuk. Ik heb ook nog huiswerk mee gekregen van de familie: Kijk alle Star Wars films. Nu heb ik die nog nooit gezien, stond dat zeker niet in de planning, maar misschien moet ik er aan geloven als het een druilerige dag is. Al hoewel het nu zomer is en goed warm.

Dan heb ik natuurlijk ook de Supermoon van 14 november niet gemist. Er was zoveel over te doen dat je toch wel nieuwsgierig werd. Nu was het hier in Sydney voornamelijk bewolkt, maar ben ik samen met mijn huisgenootje toch maar gaan kijken. En na de maan toch gezien te hebben en stiekem ook een beetje belachelijk gemaakt (want zo groot was de maan nou ook weer niet) hebben we wel een leuke avond gehad. De week erna had ik mijn eerste split day op werk. Dus eerst 's ochtends en aan het eind van de middag weer. En kwam dit even goed uit, want die dag gingen ook de kaartjes van Adele in de verkoop. Na 2 uur in de wachtrij te hebben gestaan en het bijna willen opgeven, was ik er ineens doorheen en kon ik een kaartje kopen. Dus jeeej ik ga naar Adele in maart. (En super lief dat dit een kerstkadootje is van mijn ouders!!) En later die week won ik ook nog 2 kaartjes voor de Silent disco in de Sydney tower. De 90s' editie, dus dat is nog beter! En het was ook zeker wel een feestje.

Verder in de weekenden van november vooral gedoken. En eindelijk ben ik naar Cliftons Garden geweest. Dat is een duik in Sydney die onder een pier is en op al die pilaren van de pier is zoveel te zien. Zeepaardjes, krabbetjes, garnalen, nudibranches, alen, octopussen en genoeg vis. Ik zou daar uren kunnen zitten, want je raakt nooit uitgekeken. Het is ook een vrij ondiepe duik, dus je krijgt het uiteindelijk sneller koud dan dat je lucht opraakt. De 2e duik bij Cliftons Garden had Barry de scooter meegenomen, dus hebben we omstebeurte met de scooter gespeeld, loopings maken en flink gas geven. Heel erg leuk. Maar binnen 20 minuten hadden we met zijn 4-tjes de batterij helemaal leeg.

Maar waar ik het meest naar uit had gekeken was natuurlijk het weendje naar de SS Yongala. Donderdag 1 december vloog ik al om 6.30 naar Townsville (met een overstap in Brisbane). Daar waren twee van mijn buddies al, dus Lenny en Ananda haalde mij op in Townsville. Van Townsville was het een uurtje naar Ayr, maar de duikshop zat zelfs nog verder in dorp wat niet eens een pub heeft (zeer on-australisch). Eenmaal in Alva Beach aangekomen hebben we even gedag gezegd en het papierwerk voor de volgende 2 dagen in orde gemaakt. Wat ze wel hadden in Alva Beach was een caravanpark met cabin en daar verbleven we. Kevin en Carlo kwam wat later aan en hadden hun eigen cabin. Temperaturen waren daar best hoog, maar gelukkig was er airco en een zwembad. En nadat we boodschappen hadden gedaan in Ayr gingen we het zwembad in en hebben we de avond afgesloten met een bbq. De volgende ochtend vroeg op en naar de shop, de boot laden met onze duikspullen, een duikbriefing en op naar het water. Vanaf daar was het een half uurtje naar de Yongala toe. Bij het wrak aangekomen werden we gewaarschuwd voor de sterke stroming en we moesten tijdens de afdaling ons zeker aan de lijnen vast houden. Stiekem dacht ik nog dat zal wel meevallen, maar eenmaal in het water was je binnen 2 seconden zo 50 meter verderop en de lijn moest je ook echt met 2 handen vast houden. Het wrak ligt op 28 meter diep en ligt op zijn zijkant, maar de stuurboord zijde begint al bij 15 beter en het dek geeft je wat bescherming tegen de stroming. Het wrak is 130 meter lang en om even de stroming in perspectief te brengen: van het achterdek 130 meter zwemmen kostte ons 17 minuten en binnen 2 minuten waren we weer terug bij het achterdek. De eerste duik was ik dus ook zo door mijn lucht heen omdat ik niet op deze stroming was voorbereid. Maar de duik was fantastisch! Het wrak is super mooi (en omdat ook zo te houden mag je ook absoluut het wrak niet in) en de vissen lijken wel aan steroiden te zitten. DIe zijn niet normaal groot. De 1e duik zag ik onder andere een grote school barracuda's, 2 lion fish, 2 olive sea snakes (wat een vreemde gewaarwoording is een slang onder water) en 2 super grote schildpadden.
De tweede duik hadden Ananda en ik een nieuw game plan en waren we wel op de stroming voorbereid, maar nog steeds gaan we als een malle door onze lucht heen. Maar dit was toch wel de beste duik. Terwijl wij keihard tegen de stroming in zwommen, kwam er een mega schilpad langs cruisen, we zagen een Eagle ray en een Manta ray!!! En tijdens de safety stop omhoog zagen we een schildpad een kwal opeten, die zal wel lekker stoned zijn geworden. Terug op het vaste land hadden we een bbq lunch ter afsluiting en gingen wij terug naar het caravanpark. Daar doken we het zwembad in en kwamen Tracey en een vriend van haar ook langs. 's avonds voor de verandering weer eens gebbqt en gelachen tot in de late uurtjes. De volgende dag gingen we weer precies hetzelfde doen. Maar we waren nu alleen met "ons" groepje op de boot. En met zijn 7-en werden we door al het personeel the ratpack genoemd, kennelijk makkelijker dan namen onthouden ;) Eerlijk is eerlijk, de stroming was iets minder heftig dan de dag ervoor, maar het zicht was ietsjes minder. Weer een schildpad bijde 3e duik en super veel uit de klauwe gewassen vis. De Giant Trevavally was ook echt gigantisch. Die kunnen groter worden dan ik ben en flink zwaar worden. Omdat het zicht wat minder was dacht ik op een gegeven moment dat er een haai op ons af kwam, maar helaas het was een GT. De 4e duik van het weekend was de laatste. Eindelijk deden we op ons gemakje een rondje rond het hele wrak, zagen we zeldzame pink whiptail rays and een narrow eyed ray. En waar ik ook gelukkig van werd is weer een schildpad. Elke duik hebben we dus een schildpad gezien :D wat wil ik nog meer? Terug bij de duikschool hadden we weer een bbq lunch en na de 4e bbq kon ik even geen bbq meer zien. 's middags hebben we weer in het zwembad gelegen en 's avonds uiteten geweest bij een Idiaans restaurant. De volgende dag vlogen we om 13.30 terug naar Sydney, maar we zijn eerst nog naar een marktje in Ayr geweest met heerlijk vers fruit: mango, passiefruit en verse kokosnoten. Er waren ook streetfood resautrantjes, dus hebbe nwe als lunch Thai chicken noodle soup op en sugarcane juice met ginger en lime op. De vlucht terug was wel oke, had voor het eerst super veel ruimte bij een nooduitgang en thuis aangekomen lekker optijd naar bed gegaan!

De volgende dag werk ik alleen wakker met een verstopte neus en twee dagen later bleek dat een oorinfectie en voorhoofdholte infectie. Maar 2 antibioticakuurtjes verder en de rest van de maand december niet duiken en ook een soort van rustig aan te hebben gedaan ben ik nu wel redelijk hersteld. Ik hoest en snif nog wel, maar hopelijk kan ik snel het water weer in. Maar als je niet kan duiken wat doe je dan in de weekenden? Rotsklimmen! Naar Carols in the Vallley, waar je ook kon boogschieten, tokkelen en van een hoge waterslide kon! 12 days before Chrfistmas pubcrawl (en ja de initiatiefnemers zijn iers)! Uiteten met de ratpack! En een diner organiseren voor Caroline, John, JJ en Joshua zodat ze mijn huisje eens konden zien! En JJ bracht nog post voor mij mee: Mijn divemaster certificaat en pasje!!

Toen was het alweer kerstavond. Ja echt de dagen vlogen voorbij. Kerstavond heb ik met mijn huisgenootjes gevierd. Ieder deed een gang koken en ondertussen hebben we Home Alone gekeken, kerstliedjes geluisterd en Cards against Humanity gespeeld. Een super leuke avond.
1e kerstdag kwam mijn duikbuddy Barry mij ophalen en daar heb ik 3 dagen gelogeerd en kerst gevierd. Dat is net zoals in Nederland veel eten en drinken, maar nu met een korte broek aan of in het zwembad en natuurlijk garnalen van de bbq! Ik heb ook nog the true blue guide to australian slang gekregen, dus nu kan ik nog verder inburgeren. Wat heel leuk was is dat Barry op dit moment 8 puppies heeft die 15 december waren geboren. Die zijn zo schattig :D maar Cupid (het nestje is vernoemd naar de rendieren en de laaste heb ik Cupid mogen noemen) heeft me wel de eerste keer dat ik hem vast had onderscheten. Dat vond Barry dan weer heel grappig. 3e kerstdag hadden we een lunch bij een vriend van Barry en hebben we uiteraard gebbqt en gezwommen. Mag ook wel als het 36 graden is. En die vriend Brian heeft een Harley. Dus de volgende ochtend kwam hij mij ophalen op de Harley om een rondje te gaan rijden. Dat was super gaaf en zeker voor herhaling vatbaar!

Afgelopen donderdag heb ik nog met mama en pappa gefacetimed. Dat deden we ook al kerstdag, maar mijn kadootjes waren niet op tijd aangekomen. Maar beter laat dan nooit. Ik was natuurlijk al enorm verwend met Adele kaartje, hollandse producten, t-shirts, kettinkje, zelfgemaakte kerstboom en zoveel meer. Maar wilde ook zien hoe zij de kadootjes vonden :D

En gister was het alweer nieuwjaarsdag. 's ochtends in de keuken oliebollen staan bakken en 's middags naar een feestje. Waar we lekker hebben zitten eten, toen het 21:00 vuurwerk hebben gezien, daarna dessert en kwam de gitaar te voorschijn en werd er flink gezongen. Tot 12 uur en toen hebben we het grote vuurwerk gezien! Was weer een goed goed feestje en vannochtend om 10 uur nog even Nederlands nieuwjaar gevierd via de facetime! En net een bakkie erwtensoep op na een frisse duik in het water. Er was niet als vorig jaar zoiets groots georganiseerd met unoxmutsen, maar ben zelf even naar coogee beach gegaan, want dit weer is te goed om een duik over te slaan.

Het is weer een boekwerk geworden. Ben benieuwd wie tot het einde leest;)
Over 2 weekjes heb ik mijn Service Tec Trainer course, dus dat is weer iets om naar uit te kijken en ik spreek jullie weer met de volgende update ;)

Exciting News

Het is alweer een tijdje geleden, maar hier is de nieuwe update! En het gaat goed. Best druk maar goed. Mijn doorsnee week is zo'n beetje: werken en duiken, maar ik houd ervan!

De laatste keer vertelde ik dat mijn eerste tripje gepland stond. En dat is inmiddels alweer een maandje geleden. Maar tussen door heb ik nog een mijlpaal behaald. Mijn 100ste duik was een feit! 25 september in ijskoud water (15 graden) bij Kurnell. Wel een super toffe duik met genoeg te zien. Het toppunt was toch wel een grote Weedy Seadragon vader die de eitjes op zijn staart meedroeg. Heel gaaf!

De dag erna begon mijn vrije week en wat denken jullie…wordt ik maandag ziek wakker. Volgens mij niet echt koorts, maar echt een flinke verkoudheid waar je u tegen zeg. Dus ik heb 4 dagen om die verkoudheid te verslaan om op mijn duiktrip te gaan. Heel de chemist leeggekocht en alle truckjes van oma uit de kast getoverd, maar donderdagmiddag voelde ik me goed genoeg om opgehaald te worden door mijn buddy. Hij woont wel in Sydney, maar zeg maar tegen de Blue Mountains aan, dus hij kwam me donderdag ophalen,zodat we vrijdag in de ochtend konden vertrekken. Bij Barry bleef ik logeren en dat was super gezellig. Beetje bijkletsen, fish&chips eten en bij zijn hondjes kijken die hij fokt (blue staffies). De volgende ochtend optijd op, auto inpakken vol met alle duikspullen en op naar Nelson Bay in Port Stephans. De roadtrip was gezellig, met de muziek hard aan en lekker meebleren. In Nelson Bay weer oude bekende gezien, die ik sinds februari niet meer had gezien, dus dat was fantastisch. We zaten in een grote duikerslodge. Er was plek voor 24 man, maar we waren met 7 totaal. Onze groep van 5 en nog 2 toevallig ook uit Sydney. We gingen met z'n alle naar de taverne voor wat eten en thuis nog na geborreld met een spelletje Card Against Humanity. Maar uiteindelijk toch optijd naar bed. Want duiken gaat gepaard met vroeg opstaan.

De volgende ochtend opstaan en naar de duikshop, waar we mee gingen op de bootduik. Het water was erg ruw, dus de trip ernaar toe duurde iets langer, maar op de plaats van bestemming was het water kalm. Ons zelf opgetuigd en ready to go gingen we het water in. De duik was echt super. Omringt door haaien (Grey nurses, Port Jacksons en heel veel Wobbegongs) en ja het zijn allemaal lieve haaien. Er zat in de buurt wel een nursery voor Witte Haaien, maar niks van gezien. Aan het einde van de duik hoorde we vreemde geluiden en ik dacht aan dolfijnen, maar terug op de boot bleek dat we walvissen hadden gehoord tijdens onze duik!! Na een uurtje op de boot waren we klaar voor de 2e duik. Terug in het water had ik de pech dat ik mijn oren niet kon klaren. Dus mijn verkoudheid was kennelijk nog niet helemaal weg. Dat is balen en ik ging terug naar de boot. Terwijl iedereen aan het duiken was zat ik met de kapitein aan boord. Maar dat is de beste duik die ik ooit heb uitgezeten, maar er kwamen 3 walvissen (mama met 2 kleintjes) vlak bij de boot een showtje weggeven. En springende walvissen maar het wachten op de rest lang zo erg niet. Toen iedereen terug aan boord was gingen we terug naar de haven en daarna gingen wij door naar de supermarkt. We hadden trek in alles, dus we kochten van alles en hadden 1 grote mis-match als diner. Maar het smaakte ons voortreffelijk. Na ons feestmaal weer Cards Against Humanity gespeeld tot we naar bed gingen.

De zondag deze we een duik vanaf de kant. Ze hadden ons aangeraden naar Fly Point te gaan en de duikmap laten zien. Maar niemand was er ooit geweest, dus dit zou een interessante navigatie duik worden. En 3x raden naar wie de eer ging om te duiken? Juist.. … ik, ik met het richtingsgevoel van een aardappel. Maar het mooiste was dat waar we onderwater gingen we exact weer boven kwamen na de duik. Iedereen, inclusief mijzelf onder de indruk. Dus navigeren onderwater kan ik dan weer wel. Na de duik was het inpakken, de left-overs van ons feestmaal opeten en terug naar Barry zijn huis. Waar het eten al klaar stonden toen we arriveerde. Want maandag gingen we gewoon nog een keer duiken omdat het kan! Dus een dubbelde duik op ons vaste stekkie Bare Island. En dat was een mooie afsluiting van het weekend.

De rest van die week moest ik wel werken, maar niet te veel. En ook hebben we een nieuwe huisgenoot sinds 4 oktober. Nadine uit Duitsland. En dat is heel gezellig. Dus het huis is nu vol, maar een maand later zijn we eens dat we een goed trio van huisgenoten zijn! Beter kan haast niet. Iedereen zo verschillend, maar wel een goede klik en veel kunnen lachten met elkaar.

Die vrijdag ging ik ook weer bijkletsen met Natalie en haar zoontje Harvey. En het was een mooie lente dag, dus waren we in Manly gaan lunchen en daarna met Harvey op het strand gespeeld.

De dag erna ging ik naar mijn andere lievelingsmannetje: JJ. Hij was de dag ervoor jarig geweest en vierde zijn verjaardagsfeestje! Dat was super gezellig. Heel fijn om de hele familie weer te zien. En ook de tuin is gerenoveerd en zag er prachtig uit. En bovenal was JJ heel blij om mij weer te zien. Dus we hebben gespeeld, gespeeld en gespeeld.

's Zondags was het nog steeds mooi weer en was er een dutchie bbq door 2 Nederlands georganiseerd. Dus daar ging ik maar eens kijken. We waren in totaal met een mannetje of 14 en het was gezellig. Tot de zon onderging gegeten, gepraat en gelachen. En het is heerlijk om af en toe eens een dagje met alleen maar Nederlanders door te brengen.

De week er na was weer volle bak aan het werk. Maar ook het werk bevalt nog steeds heel goed. Joey was nog jarig en is 15 geworden (en stik verwend, niet normaal) en Harry en ik hebben elke dag een tafeltennis competitie. Mathew en ik praten over van alles waarvan ik 9 van de 10 keer niet veel van weet, dus ja hij is hyperintellegent, maar ik leer dus ook nog wat van hem. En Jemma komt elke keer haar essays voorlezen voor school en ik moet zeggen haar creatieve short-stories zijn echt heel goed!

En 20 oktober is de 20ste editie van Sculptures at the sea weer geopend. Ik was daar vorig jaar ook geweest en dit jaar zeker weer. Er stonden wederom hele mooie sculpturen tussen en wat moderne kunst waar ik niks van begreep. Maar het was zeker weer een leuk uitje.

Afelopen weekend was ook weer feest. Dit maal op het Oktoberfest. Samen met 4 duitsers heb ik de hele dag gedanst op de slechte muziek, maar gelukkig werd dit afgewisseld met de silent disco en een goede act op de main stage ter afsluiting. De dag ging gepaard met Duits bier, Pretzls en als je wilde een currywurst. Zeker een goed feestje!

Dan nog een leuk nieuwtje ter afsluiting! Op woensdag 19 oktober heb ik mijn ingeschreven voor de PADI Instructor Course. Dat betekend dat ik eind April officieel duikinstructrice kan zijn! En tussendoor doe ik dan nog wat extraatjes, die er bij horen. Mijn Enriched Air course, Master Scuba Diver Trainer, EFR Instructor en de Service Tec Trainer course. Dus als ik niet werk of duik, zit in met mijn neus in de boeken. En dat vind ik helemaal niet erg!

Tot de volgende update xxx

P.S. In Nelson Bay hebben we met een clubje ons volgende duiktripje ook weer gepland. Dus 1 december ga ik naar Townsville en verblijven we in Ayr en gaan we het wrak van de S.S. Yongola duiken. Dat is weer zo'n bucketlist dingetje waarop ik niet kan wachten. Nog maar een maandje te gaan ;)

Back in Sydney en mijn eigen plekje heb ik gevonden

Hallo allemaal! Ik ben weer terug in Sydney, bijgekomen van de jetlag en redelijk gesetteld. Dus tijd voor een update aan het thuisfront.

De vlucht van Jakarta naar Sydney was een kort stukje vergeleken met de 1e vlucht, maar slapen lukte helaas weer niet. Om 10.30 landde mijn vliegtuig en ik was gelukkig zo door de douane heen! Tas bij de bagageband opgehaald en op maar Coogee waar mijn hostel voor komende week is.

Het hostel ziet er prima en netjes uit en ik slaap op een kamer met nog 5 andere meiden. Even douche, slapen en de huisjesjacht kan beginnen. Diezelfde avond nog heb ik een huisbezichtiging bij een zweverige vrouw waar het hele huis van de wierrook vergeven was, dat werd hem niet dus.

De volgende dag weer een huisje bekeken. Dit keer een stuk mooier en ruimer, maar flink aan de prijs. Zeg toch dat ik de kamer wil hebben, maar houd mijn opties open. Later op de dag ben ik nog bij de familie Awad langs geweest. Dat is de nieuwe familie waar ik de dag erna mag beginnen met werken. Maar ik had de kinderen nog niet ontmoet. Er beide ouders zijn dokters in het kinderziekenhuis en erg lief en rustig. Dan hebben zij 4 kinderen: Harry (9), Matthew (13), Joey (14) en Jemma (16). Lieve kinderen, die zich vooral zelf vermaken. Ik ben er dus om ze naar school te brengen, op te halen, naar buitenschoolse activiteiten te brengen, helpen met de boodschappen, koken en kleine huishoudelijke dingetjes. Ik heb zin om te beginnen.

Maandag was dus mijn eerste werkdag. Ann (de moeder) had vrij genomen om mij de gang van zaken te laten zien. De kinderen zijn erg zelfstandig, dus alleen Harry heeft wat aansturing nodig om optijd klaar te zijn voor school. Na Harry naar school gereden te hebben, rijden Ann en ik de verschillende routes die ik moet kennen naar de scholen, activiteiten etc. Easy, omdat ik gelukkig de omgeving al ken. Daarna de hond uitgelaten, want dat hoort er ook bij en het huis een goed bekeken. Het huis in immens groot. 6 slaapkamers, 4 badkamers, 2 kantoortjes, 2 keukens, 2 huiskamers, een grote speelkamer en een tuin met een zwembad. Genoeg te doen dus om dat allemaal bij te houden. wasjes draaien, bedden opmaken, plantjes water geven, boodschappen doen, lunchboxen klaar maken en koken. Ook deze familie heeft een thermomix (mijn favoriet) dus soms een maaltijd daarin maken, maakt het ook weer leuk voor mij. De uren verschillen enorm per weer. Maar 35 uur is een beetje het gemiddelde.

Na mijn 1e werkdag had ik ook nog 2 huisbezichtigingen. beide op 10 minuutjes lopen van mijn werk en bij elkaar in de straat. De eerste kamer was zo groot als een stookkast en als je een bed erin zet is het vol. Wel een hele aardige huisgenoot, maar ja ik heb toch ook een beetje eigen ruimte nodig. De 2e kamer die ik ging bekijken had helemaal niet mijn voorkeur, maar is goed betaalbaar. Helaas is deze kamer niet gemeubileerd. Toch gaan kijken en het huis is super. Ruim, rustig, schoon, opgeruimd en bovendien een hele aardige man als huisgenoot. Hij was heel rustig, relaxt en meedenkend. Hij had nog een bedframe staan, een boekenkast en een kledingkast die ik best mocht hebben, maar ik moest wel zelf voor een matras zorgen. Dus ik zou er een nachtje over slapen om het hem te laten weten en kon ondertussen even mijn research naar matrassen doen. Een matras vinden 2e hands is niet zo mijn ding, dus ging ik kijken voor een nieuw tweepersoonsmatras. Gelukkig bleek er overal springssale en bezorgen ze nog ook. Dus de volgende dag Graeme gebeld dat ik de kamer graag wilde (incl. de meubels). Dat was helemaal prima.

De rest van de week nog 3 dagen moeten werken en langzamerhand vind ik mijn draai in het huishouden en weet ik precies wat er van me verwacht word. Ik ben nog wel een beetje jetlagged, dus ik werk en ik slaap :P Maar dat komt vanzelf goed.

Donderdag kwam Graeme mij de sleutels brengen, want hij ging een paar dagen naar de Blue Mountains, maar dan kon ik toch zaterdag verhuizen. Dus dat is heel fijn.

Vrijdag was mijn vrije dag, dus ben ik meteen naar de woonboulevard gegaan om een matras te zoeken wat de volgende dag bezorgt kon worden. Winkel 1, bingo… een comfortabel matras. Dus dat in de pocket en nu nog een deken, kussens en beddengoed, maar ook dat was zo gevonden. Later op de middag ging ik naar de familie Vagenas om bij te kletsen en het was heel fijn om iedereen weer te zien. JJ was in de wolken en ik heb veel met hem gespeeld. Al zijn nieuwe toys weer gezien, 'onze' boeken weer gelezen en ik moest hem in bad doen van JJ. Ik houd toch wel van dat mannetje hoor! Ik ben ook nog blijven eten en de nieuwe au pair was er ook. Een aardig jong duits meisje die maar bleef vragen wat er allemaal te doen is. Dus ik ook maar honderd uit vertelt. Want je vervelen in Sydney is geen optie. Na het eten en toen alle kids op bed lagen en ik boven al mijn spullen die daar nog lagen meegenomen en naar mijn nieuwe huisje gebracht. Daarna weer terug naar het hostel voor het laatste nachtje daar en ook daar moest ik mijn spullen nog inpakken.

Zaterdag was de dag van de verhuizing. Vroeg eruit (als was ik toch al om 6 uur wakker) en om 8 uur uitgecheckt en naar mijn nieuwe huis gelopen. Daar het bedframe in elkaar gezet en tussen 9-12 zou het matras komen. Dat was er gelukkig al om 9.30 en kon het matras nog even goed luchten voor ik erop zou slapen. Daarna boodschappen gedaan voor een heel legioen, maar ja je hebt van alles nodig voor langer termijn, dus ik kan er voorlopig tegenaan. Daarna langzaam beetje uitgepakt en in de tuin in het zonnetje gezeten. Tot Graeme thuis kwam en we samen de kledingkast in mijn kamer hebben gezet. Ook die ingericht en mijn tassen zijn weer leeg. Dus het begin is er. De decoratie moet nog komen, maar inmiddels heb ik ook wat posters voor aan de muren besteld. En het eerste nachtje slapen was heerlijk! voelt meteen goed om een eigen plekje te hebben en ik kan nu al zeggen dat ik mij thuis voel.

Zondag was het weer eens tijd om mijn oude duikbuddies op te zoeken en te gaan duiken op de vertrouwde spot: Bare Island. De duikschool waar ik altijd heen ging is gesloten, maar heel de club is een stukje verderop in de straat bij Sydney Dive Safari gaan duiken. Daar in de club kreeg ik een warm onthaal en een rondleiding, dus de sfeer zit er meteen goed in. Zo fijn om alle bekende weer te zien en dat maakte mijn zin om te duiken alleen maar groter. De weercondities waren perfect (behalve dat het water freezing cold was, maar 16 graden), maar we konden zowel een duik aan de westkant als de oostkant van het eiland maken. Er was weer genoeg te zien: cuttlefish, Port Jackson sharks, yellow seahorse, eels en de mooiste van al: the weedy seadragon. So, happy to be back in the water!

Deze week is nu weer door de midden en het werk gaat goed. Morgen nog 1 dagje werken en dan 1,5 week vakantie, omdat de familie op vakantie is. Dus dat is een lekker begin. En mijn eerste tripje is ook al gepland. Met een paar duikvrienden een lang weekend naar Nelson Bay om te gaan duiken! Dus daar heb ik onwijs zin in!

So far de update van hoe het er nu aan toe gaat in Sydney. En ik spreek jullie bij de volgende update.

P.S. buiten de posters aan de muur heb ik ruimte zat voor allemaal leuke kaartjes. Dus als jullie je vervelen en een kaartje willen sturen wat mij aan thuis doet denken, kan ik die mooi aan mijn muur hangen. (haha dat durf ik zomaar te vragen) Mijn ouders en broertje hebben het adres ook ;), want online zetten vind ik weer to much!